Bloukransmoorde: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Lyn 4:
'''Bloukrans''' is 'n heuwel in [[KwaZulu-Natal]], [[Suid-Afrika]] waar 'n groot aantal [[Voortrekkers]] in 'n aanval deur [[Zoeloes]] gesterf het. Hierdie voorval staan as die '''Bloukransmoorde''' of '''Bloedbad van Weenen''' bekend.
 
Na die lokval-moord op [[Piet Retief]] en 70 ander Voortrekkers op 6 Februarie 1838 deur die Zoeloekoning Dingaan, het [[Dingaan]] sy magte opdrag gegee om die laers van die ander [[Voortrekkers]] te gaan aanval en uit te wis. Die Voortrekkers was onbewus van die moord op Retief, dog Maritz het onrustig geraak en die groepe op 'n Zoeloe-aanval probeer voorberei. Die Voortrekkers was in klein groepies langs die Tugela-rivier en sy sytakke in ‘n ry van omtrent 24 myl gegroepeer. Hoewel Piet Retief voor sy vertrek, en ook die Trekkerleier Gerrit Maritz, ter wille van veiligheid, die Trekkers gemaan het om in groot laers te bly, was daar praktiese redes waarom baie Trekkers nie aan die oproep gehoor gegee het nie. Die saamleef van 'n groot groep mense in ‘n laer was moeilik – veral met betrekking tot sanitasie, die tekort aan brandhout en ‘n tekort aan weiveld vir troppe tot so groot as 25 000 stuks vee.
Op [[17 Februarie]] [[1838]], na die moord op [[Piet Retief]], stuur [[Dingaan]] sy magte om die res van die [[Voortrekkers]] dood te maak. 'n Impi (regiment van Zoeloekrygers) het die laer by Bloukrans aangeval en 41 mans, 57 vroue en 97 kinders vermoor. 'n Hele aantal van die Voortrekkers wat ontsnap het is gewond.
 
Op 16 Februarie het die Zoeloemag die laers soos spookgestaltes bekruip. Die Trekkers – onbewus daarvan dat hulle van die oewers van die Tugela bespied word – het doodgewoon met hulle dagtake voortgegaan.
 
Om een uur die oggend van [[17 Februarie]] [[1838]], het 10 000 Zoeloes op die Voortrekkers toegesak. Dit was donkermaan en die Trekkers het eers besef wat aangaan toe die Zoeloes op en tussen hulle was. Die voorste Trekkers is oorval en almal uitgemoor.
 
Nie minder nie as 200 diensbodes, 41 Voortrekkermans, 56 vroue en 185 kinders is daardie nag op bloeddorstige wyse vermoor, hul liggame vermink en stapels goedere is verbrand.
 
[[Weenen]], 'n naburige dorpie, is so genoem ter herdenking aan die treurspel. Daar staan vandag 'n monument ter nagedagtenis aan hierdie gebeurtenis. Die Voortrekkerleier, [[Gerrit Maritz]], se oorskot is ook op die plek herbegrawe. [[Piet Joubert|Generaal Piet Joubert]] was teenwoordig by die inhuldigingseremonie van die monument.