Alba Bouwer: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
→Lewe en werk: Skakel |
→Romans: Rooi word blou! |
||
Lyn 48:
=== Romans ===
Alba verras in [[1992]] met ’n volwasse roman, “'''''Die afdraand van die dag is kil'''''”, waar die titel ontleen is uit ’n gedig van [[Olga Kirsch]] uit haar digbundel “''Negentien gedigte''”. In hierdie roman beland twee susters, Bettie en Marie, saam by hulle laaste aardse tuiste op ’n plattelandse dorp, Huis Lourens. Die susters het saam groot geword op Bergplaas, maar daarna hulle eie lewens gelei. Bettie was ’n getroude vrou in die Vrystaat wat twee mans aan die dood afgestaan het en twee kinders groot gemaak het. Marie het nooit getrou nie en het die hele tyd op die familieplaas gebly. By Huis Lourens ondergaan hulle die stelselmatige aftakeling van die ouderdom en raak toenemend van ander afhanklik. Die aanpassings by ’n wêreld wat tot die allernoodsaaklikste gekrimp het, is nie vir die susters die ergste van oud word nie, maar wel die besef dat hulle nie meer baas oor hul eie liggame is nie. Hiermee moet hulle vrede maak as hulle menslike waardigheid wil behou. Berustend wag hulle nou hulle sterfte in, met die seker wete dat dit onvermydelik deel is van die menslike bestaan en die verwagting dat die hiernamaals ’n geluksaliger lewe tot gevolg sal hê. Deur middel van terugflitse herleef hulle ook hulle wedervaringe as jong meisies op Bergplaas, en hul afsonderlike voortgang op die lewenspad daarna.<ref>Aucamp, Hennie “Rapport” 8 November 1992</ref><ref>Hambidge, Joan “Die Burger” 17 November 1992</ref><ref>Kannemeyer, J.C. “Op weg na 2000” Tafelberg-Uitgewers Beperk Eerste uitgawe 1998</ref><ref>Van Zyl, Ia “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 31, no. 2, Mei 1993</ref> Hierdie boek is in 1993 op die kortlys vir die toekenning van die [[
=== Kortverhale ===
|