Pous Innocentius XI: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 42:
Pous Innocentius was 'n entoesiastiese ondersteuner van die Heilige Liga. Op [[31 Maart]] [[1683]] slaag hy daarin om die Poolse koning Jan Sobieski en die [[Leopold I, Heilige Romeinse Keiser|Duitse keiser Leopold I]] in 'n verdedigingsverdrag saam te bind. Op [[12 September]] [[1683]] slaag hulle daarin om [[Wene]] te ontset van die Turke. Innocentius het [[Oostenryk]] en [[Hongarye]] se oorlog teen die Turke met miljoene scudi gesteun en geleef om die ontsetting van [[Belgrado]] op [[6 September]] [[1688]] te beleef.
 
Die Franse koning Lodewyk XIV het met die pous gebots oor die hegemonie oor die kerk in Frankryk. In 1673 brei die koning sy heerskappy oor die kerk uit na Languedoc, Guyenne, die Provence en Dauphiné. Alle pogings van Innocentius om Lodewyk van sy beleid te laat afsien was vrugteloos. Op [[19 Maart]] [[1682]] laat die koning die Franse geestelikes die vier artikels van die Galliese Vryhede aanvaar. Op [[11 April]] [[1682]] annuleer die pous die artikels en wyer erkenning aan al die biskoplike kandidate wat daaraan deelgeneem het. Die koning het die pous probeer paai deur die herroeping van die [[Edik van Nantes]] op [[22 Oktober]] [[1685]] en die vervolging van [[Hugenote]]. Die pous was egter nie daarmee gedien nie en het steeds sy erkenning van die Franse biskoplike kandidate weerhou.
 
Innocentius het op [[7 Mei]] [[1685]] die Franse koning verder die josie in gemaak deur die asielreg van die Franse ambassade in Rome op te hef. Hy het die nuwe Franse ambassadeur, die markies de Lavardin, laat weet dat hy nie erken sou word as hy nie die asielreg opgee nie. Lavardin het egter in November 1687 met 'n leër van 800 man Rome binnegetrek. Die pous het toe op [[24 Desember]] [[1687]] die kerk van Sint Lodewyk, waar die ambassadeur die dienste bygewoon het, onder interdik geplaas.