Marie du Toit: Verskil tussen weergawes

 

== Jeugherinneringe ==

Marie du Toit het in 1959, tydens die eeufeesviering van die kerkverband waarvan haar vader die eerste leraar was, enkele van haar herinneringe in ''Gedenkboek: die Gereformeerde vrou, 1859–1959'' gedeel. Sy skryf dat sy ’n gelukkige jeug gehad het en dat haar vader nie meer so streng was teenoor haar as wat hy met die ouer kinders was nie. "Almal het van my as die jongste so baie gemaak – ek was dus ’n troetelkindjie. My oudste broer (ds. [[Petrus Postma]]) het my gedoop, en ek is na sy vrou vernoem. Die oudste seun doop dus die jongste kind van sy vader.