Marianne de Jong het aan die [[Universiteit van Stellenbosch]], die Universiteit van Konstanz-universiteit en die Goethe-universiteit in [[Duitsland]] gestudeerstudeer. Sy was vir lank as 'n senior lektorlektrise in Algemenealgemene Literatuurwetenskap verbondeliteratuurwetenskap aan die Universiteit van Suid-Afrika ([[Unisa]]) verbonde. Haar spesialisstudievelde is resepsieteorie, poststrukturalistiese teorieë, feminisme en verwante rigtings en die werk van [[J.M. Coetzee]]. NaNá haar aftrede by Unisa wordhet sy vryskutskrywer en navorser geword. Sy wordhet bekend geword as feminis en vegter vir vroueregte, wat in 1993 in die nuus iswas wanneertoe sy haar gewelddadig verset teen inhegtenisnameinhegtenisneming op 'n aanklag van dronkbestuur. Sy woon in [[Melville]] in, [[Johannesburg]].
<ref>Lehandré Venter se artikel in [[Beeld]] van 18 September 1993</ref>
== Skryfwerk ==
Sy skryf die verslag oor '' 'n Ander Afrikaanse letterkunde'', ʼn publikasie van die Raad vir Geesteswetenskaplike Navorsing, waarin Marxistiese en sosiaalgerigte teksopvattinge in Afrikaans ondersoek word. Vir die destydse tydskrif ''SuidafrikaanDie Suid-Afrikaan'' en ander kleiner literêre tydskrifte soos ''Stet'' lewer sy satiriese werke. Haar kortverhaal ''Die opsigter'' word deur Johann de Lange in die versamelbundel ''Soort soek soort'' opgeneem en deur Rachelle Greeff in die versamelbundel ''Lyfspel/Bodyplay''. In laasgenoemde bundel verskyn ook ''Ter wille van Alfred''.
