Heilna du Plooy: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
No edit summary
k opruim
Lyn 11:
 
== Skryfwerk ==
Haar debuutbundel is<ref>Grové, A.P. “Insig” Januarie 1998</ref> “''Die donker is nooit leeg nie”'', waar die titel afgelei is van die hantering van lig en skadu in skilderwerk en in die letterkunde dui op oorgange en kontraste.<ref>[[J.C. Kannemeyer|Kannemeyer, J.C.]]: “Rapport”[[Rapport]]. 15 Februarie 1998</ref> Die bundel bevat vyf afdelings, waarvan die eerste begin met gedigte oor die digkuns.<ref>Olivier, Fanie: “Beeld”“[[Beeld]]” 12 Oktober 1998</ref> Dan volg gedigte oor die verblyf en wortels in Suid-Afrika, gevolg deur die donker van die titel as simbool van verwydering en afstand van God en die aftakeling en dood, soos veral indrukwekkend verwoord in die “''Afskeidsiklus''” verse. Hierin beskryf sy die terminale siekte en dood van ’n vriendin. Die huweliksverhouding en liefde is die oorheersende tema van die volgende afdeling, waarna die bundel sluit met gedigte oor die wete dat skepping van watter aard die donkerte en aftakeling kan besweer en verhoed. “''Die donker is nooit leeg'' ''nie''” word in 1999 in aanmerking geneem vir die toekenning van die Ingrid Jonker-prys.
 
Haar opvolgbundel is “''In die landskap ingelyf''”,<ref>John, Philip “Beeld” 19 Mei 2003</ref> waarin sy voortgaan met haar ondersoek na die plek van die self in die ruimte. Die ruimte (of landskap van die titel) word geteken as onafhanklik en ongenaakbaar, met enige poging van die self om dit te bevat, hetsy as reisiger of as kunstenaar, gedoem tot ontoereikendheid. Opvallend is die gebruik van siklusse waarin die digter ’n onderwerp afwisselend uit verskillende hoeke belig, ook deur gebruik te maak van verskillende digvorme. “''Landskapsiklus''” beeld die stryd uit om die land se werklikheid te ken, met die besef dat sulke kennis slegs kan kom van iemand wat daar hoort. Hierdie siklus tree intertekstueel in gesprek met die werk van ander digters oor hierdie aktuele onderwerp, insluitende Antjie Krog, T.T. Cloete, Karel Schoeman en Wilma Stockenström. Berusting word eindelik gevind in die betreklikheid van eie subjektiewe perspektief, wat ’n unieke antwoord per individu op die probleem veronderstel.
 
Ná ’n lang stilswye verskyn<ref>Crous, Marius “Beeld” 25 Augustus 2014</ref> “''Die stilte opgeskort''”, waar die titel nie net kommentaar lewer op die eie digterlike stilte nie, maar ook suggereer dat die vrou in die samelewing weer ’n stem gekry het.<ref>Hambidge, Joan “Rapport” 3 Mei 2015</ref> Die openingsgedig is “''Ewewig''”, waarin die balans tussen skuldenaar en dié waaraan verskuldig is,<ref>Lourens, Amanda: “Tydskrif vir Letterkunde Jaargang 52 no. 2. Lente 2015</ref> ondersoek word. Die gedig is ook inleiding tot vele ander gedigte wat teenstrydighede ondersoek. Die siklus “''Die jag''” tree in gesprek met die beeldhouer Maureen Quin van Alexandria in die Oos-Kaap se beeldereeks “''The hunt''”. Hierdie gedigte ondersoek die mens se onvermoë om in vrede te leef en sy behoefte aan oorlogvoering, die sielkundige aspekte van konflik en oorlogmaak, die verhouding tussen jagter en prooi en die gevoel van vervreemding wat intree nadat die slag gelewer is. Die siklus oor “''Die pornografie van oordaad''” het as tema die verbruikerskultuur en die oordaad van materiële dinge wat die hedendaagse mens se lewe oorheers, met die versugting dat daar teruggekeer sal word na die natuur en stilte en standhoudende waardes. Treffend is verder ’n lykdig oor Elize Botha (“''In die streke van die wind''”), ’n vierluik gedigte oor die ouerwordende moeder en “''Ouhoutfluit''”, wat die vaderfiguur gedenk in terme van hout en boomname. Hierdie gedigte dra by tot die melancholiese toonaard van die bundel in sy geheel. Ander temas wat aangeroer word, is die digkuns, reis en die aftakeling van mens en natuur. In “''Stadgedigte''” word stede beskryf wat gebuk staan onder vele aanslae soos geweld en hongersnood, met ’n stad soos Boedapest wat nietemin deur die eeue heen ongeskonde gebly het. Die slotgedig het as tema die laaste transformasie, waar die kortstondigheid van die lewe slegs gefnuik kan word deur die skepping van kuns, wat die liggaamlike oorleef.
 
Heilna du Plooy se gedigte word in verskeie versamelbundels opgeneem, waaronder “''Groot verseboek''”, “''Die Afrikaanse poësie in ’n duisend en enkele gedigte''”, “''Honderd jaar later''”, “''Majesteit, die kat''” en “''Nuwe verset''”. In 2001 wen sy die tydskrif ''Literator'' se Litera-prys vir kreatiewe skryfwerk vir die beste bydrae vir daardie jaar in hierdie tydskrif vir haar gedig “''Elegie''”. Saam met Loftus Marais stel sy die versamelbundel<ref>Crous, Marius: “Beeld”. 15 Julie 2013</ref> “''Nuwe stemme 5''”<ref>Lourens, Amanda: “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 51 no. 2, Vierde reeks. Lente 2014</ref> saam uit die werk van voorheen ongebundelde digters.
 
Oor die jare skryf sy van tyd tot tyd kortverhale wat in versamelbundels (waaronder “''Voetpad''”) opgeneem en in letterkundige tydskrifte soos ''Tydskrif vir Letterkunde'' gepubliseer word. “''Hanna en Peninna''” word opgeneem in die versamelbundel “''Lyfspel / Bodyplay''”. Sy vertaal ook die Vlaamse digter Eddy van Vliet se essay<ref>Grové, A.P.: “Beeld”. 14 September 1998</ref> “''’n Pleidooi vir poësie''” in Afrikaans, waarin hy oor die aard en betekenis van poësie besin, en Willem van Toorn se “''Paaie vir die deurtog''”
 
== Publikasies ==
Lyn 57:
 
=== Boeke ===
* [[J.C. Kannemeyer|Kannemeyer, J.C.]]: “Die Afrikaanse literatuur 1652-2004” Human & Rousseau. Kaapstad en Pretoria. Eerste uitgawe. 2005
* Van Coller, H.P. (red.): “Perspektief en Profiel Deel 3” Van Schaik-Uitgewers. Pretoria. Eerste uitgawe. 2006
 
=== Tydskrifte en koerante ===
* Redakteur: “Die redakteur gesels met Heilna du Plooy” “Die Kerkblad”. September 2003
* Stehle, Rudolf: “18 nuwe stemme klink op”. “Beeld”[[Beeld]]. 15 Mei 2013
* Stehle, Rudolf: “Du Plooy skort stilte op met nuwe digbundel”. “Beeld”[[Beeld]]. 18 Augustus 2014
 
=== Internet ===
Lyn 73:
 
=== Ongepubliseerde dokumente ===
* Du Plooy, Heilna: “ du“du Plooy” Nasionale Afrikaanse Letterkundige Museum en Navorsingsentrum (NALN). Bloemfontein
 
=== Resensies ===