Vanaf 19431944 tot 1955 was sy joernalis by [[Nasionale Pers]], later die Nasionale Boekhandel en eindelik medewerker aan die ''Drie eeue''-reeks. In 1955 tree sy in diens by die Staatsargief en begin met die transkribering van die Resolusies van die Politieke Raad. In 1961 word sy die hoofredakteur van bronnepublikasies. Deur hierdie werk het sy die grootste Suid-Afrikaanse kenner van die dialekte van die 17de en 18de eeuse Nederlands en handskrifte (dikwels nog in die Gotiese skryfstyl) geword. Weens haar ervaring as joernalis skryf sy in ‘n besonder leser-vriendelike styl. Sy is die redakteur van ‘n groot aantal bonnepublikasies en skrywer van ‘n aantal populêre historiese werke. Tot ander werke lewer sy bydraes of tree op as redakteur. Haar gepubliseerde doktorstesis handel oor die sosiaal-ekonomiese aspekte wat die destydse politieke situasie in ‘n nuwe lig stel. In ''Simon van der Stel en sy kinders'' skets sy die era waarin Simon en Wilhem Adriaan van der Stel geleef het.
