Hendrik Mulder: Verskil tussen weergawes

Hendrik Adolph Mulder is op 19 Julie 1906 op Zaamslag in Zeeuws-Vlaanderen in Nederland gebore.<ref>Gerrit Kamphuis se biografiese skets in Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, 1970 is die mees omvangryke bron van lewensbesonderhede. Hierdie skets, tesame met ander inligting, is te vind in die DBNL-webwerf: <nowiki>http://www.dbnl.org/auteurs/auteur.php?id=muld007</nowiki></ref>. Hy is die tweede van ses kinders van die [[Calvinisme|Gereformeerde]] predikant Hermanus Mulder en Anna Goverdina Dicke.<ref name=":0">https://www.geni.com/people/Hendrik-Adolf-mulder/6000000027306749771</ref> As jong kind verhuis die gesin in [[1908]] na [[Harderwijk, Gelderland|Harderwijk]], waar sy vader as predikant die plaaslike gemeente bedien. In [[1914]] verhuis hulle na [[Amsterdam]], waar sy moeder sterf terwyl hy nege jaar oud is. Sy vader trou weer en vier kinders word uit hierdie tweede huwelik gebore. Na voltooiing van laerskool gaan hy na die Gereformeerde Gimnasium in Amsterdam en studeer dan vanaf Oktober [[1924]] verder in die Nederlandse taal, letterkunde en geskiedenis aan die Vrije Universiteit van Amsterdam. Hy neem aktief deel aan die bedrywighede op die kampus en word vir die eerste agt maande van die kursus leier van die Studentekorps gedurende 1927–1928. In November 1928 word [[tuberkulose]] by hom gediagnoseer, wat sy studies onderbreek en weens swak gesondheid bring hy meeste van die daaropvolgende jare in verpleeginrigtings soos die sanatorium Hoog Laren deur. By sy ontslag dien hy vanaf [[1931]] tot einde Januarie [[1934]] op die redaksie van ''Het Korenland'', ’n maandblad vir kultuur en die jeug. Hy hervat sy studies in Mei [[1933]] en lê sy kandidaatseksamen op [[18 Oktober]] van daardie jaar af. In Februarie 1934 emigreer hy saam met sy verloofde, Roelina Jantina Stagger (1904–1995), na die gesonder klimaat van Suid-Afrika. Die paartjie trou in [[Pretoria]] op [[3 Mei]] [[1934]] en hulle het twee kinders, die dogter Hermione en die seun Gelmer Jan. Hy studeer verder aan die [[Universiteit van Pretoria]],<ref>http://www.esaach.org.za/index.php?title=Mulder,_Hendrik_Adolph</ref> waar hy op grond van sy kandidaatseksamen vrygestel word van die B.A.-graad. Ondanks voortgesette swak gesondheid weens tuberkulose wat hom met tussenposes terug hospitaal toe dwing, behaal hy dan die Hoër Onderwysdiploma en in [[1938]] ’n M.A.-graad met lof aan die Universiteit van Pretoria. Die introspeksie wat sy siekte meebring lei daartoe dat hy in Maart [[1936]] uit die Christelijke Auteurskring bedank, van watter organisasie hy sedert die ontstaan daarvan in [[1929]] ’n lid was.<ref>http://gelofteland.org/index.php/home/23-kultuurdagboek/1196-1906-ha-mulder.pdf</ref>

Sy letterkundige opstelle in Afrikaans skryf hy onder sy regte naam en publiseer dit veral in ''[[Huisgenoot|Die Huisgenoot]]'', ''Ons Eie boek'' en ''Standpunt''e. Van hierdie opstelle word gebundel in “''Opstelle oor poësie''”, “''Twee wêrelde''”, “''Vyf digters uit die sewentiende eeu''” en die postuum verskene “''Laaste opstelle''” (laasgenoemde saamgestel deur [[D.J. Opperman]]).<ref>Van der Merwe, P. “Inset”, Oktober 1961</ref> Hy is as kritikus van besondere belang deurdat hy met sy breë kennis en blootstelling aan die Europese letterkunde en tradisies onmiddellik die belang en waarde van die [[Dertigers]] besef en in sy opstelle hierdie waardebepalings uitspel. Sodoende breek hy in groot mate teenstand en kritiek af wat in die ouer garde van literatore weens onbegrip aanvanklik teen hierdie nuwe beweging ontstaan het. Sy kritiese bydrae tot die ontwikkeling van die Afrikaanse letterkunde word erken in die literatuurgeskiedenisse van [[Gerrit Dekker]], [[Rob Antonissen]] en [[J.C. Kannemeyer|J.C. Kannemeyer,]], terwyl Rialette Wiehahn ’n aparte hoofstuk oor sy bydrae wy in haar “''Die Afrikaanse poësiekritiek: ’n histories-teoretiese beskouing''”. “'''''Opstelle oor poësie'''''” bevat opstelle oor hoe poësie ontstaan na aanleiding van die skeppingsproses van sommige digters, die ballade met spesifieke verwysing na I.D. du Plessis en ook beskouings van die werk van [[N.P. van Wyk Louw]], [[C.M. van den Heever]] en die Nederlandse digters A. Roland Holst, J.C. Bloem en Marthinus Nijhoff.<ref>Coetzee, Abel J. in Nienaber, P.J. (red.) “Rapier en Knuppel” Nasionale Boekhandel Kaapstad 1965</ref> “'''''Twee wêrelde'''''” is soos die titel aandui beskouings oor die Afrikaanse en Nederlandse letterkunde. Die Afrikaanse deel bevat hoofsaaklik resensies van digbundels van N.P. van Wyk Louw, [[Elisabeth Eybers]], [[W.E.G. Louw]] en Uys Krige, terwyl hy ook resensies oor prosa van skrywers soos [[D.F. Malherbe]], [[Hettie Smit]], J. van Melle en [[C.M. van den Heever]] en die Afrikaanse vertaling van “''Koning Oidipus''” deur [[Theo Wassenaar]] bespreek. Die Nederlandse gedeelte word deur elf opstelle verteenwoordig, hoofsaaklik oor bepaalde figure en hulle werk, insluitende Willem Kloos, Albert Verwey, J.H. Leopold en Henriëtte Roland Holst. Hy stel ook die Nederlandse letterkunde aan Afrikaanse lesers bekend deur sy artikels en resensies en ook sy medewerking aan die plaaslike reekse “''Van stamverwante bodem''” en “''Nederlandse Boekerij''”, waarin klassieke werke van Nederlandse skrywers plaaslik gepubliseer word.<ref>Eybers, Elisabeth “Voetpad van verkenning” Human & Rousseau Kaapstad en Pretoria Eerste uitgawe 1978</ref> “'''''Vyf digters uit die sewentiende eeu'''''” bevat beskouings oor die werk van Revius, Camphuysen, Stalpart van der Wiele, Dullaert en Luyken.