Nieu-Seeland: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 300:
Die Māori het in Nieu-Seeland geleidelik 'n inheemse mitologie ontwikkel waarvolgens die Noordeiland deur die halfgod Maui uit die see gevis is, net soos ander Pasifiese eilande. Derhalwe is dit ''Te Ika a Maui'' of "die vis van Maui" genoem. Die langgestrekte Suideiland is aanvanklik as Maui se kanoe beskou, ''Te Waka a Maui''. Toe hulle egter die voorkomste van nefriet – 'n edelsteen waaruit die Māori sierade, gereedskappe en wapens vervaardig het – langs die fjordoewers van die Suideiland ontdek het, is die eiland se naam gewysig na ''Te Wai Pounami'' of "Water van die Groen Steen".
 
Die nuwe tuisland was baie groot in vergelyking met ander eilande in die Stille Oseaan, maar die koel klimaat en die gebrek aan die meeste bekende grondstowwe waarop die Polinesiese beskawing elders kon steun, het die Māori 'n stryd om oorlewing laat voer. Siende dat net twee van die tradisionele Polinesiese groentegewasse – taro en patatte (''Ipomea batata'', in Nieu-Seeland bekend as ''kūmara'') – by plaaslike toestande goed geaard het, moes ander eetbare plante en plantdele soos wortels, blare en sade uitgeken word. Daarnaas het visse en mossels, voëls en voëleiers net soos honde en rotte, wat deur die setlaars saamgebring is, as [[stapelvoedsel]] gedien. Kos is in mandjies geplaas om in die plaaslike warm mineraalpoele in natuurlike stoom gaar gemaak te word, of in 'n eenvoudige oond in die grond (''hāngi'') geplaas waar dit tussen verhitte stene gekook is.
 
Klerasie is – net soos matte, seile, vakkels en lym – van vlasvesels vervaardig, terwyl vir kosbare mantels gewoonlik voëlvere gebruik is.