Vrouesendingbond: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Alias (besprekings | bydraes)
k -verdubbelde woord
Morne (besprekings | bydraes)
Lyn 40:
[[Lêer:Emma Murray gebore Rutherfoord.jpg|regs|duimnael|180px|Mev. dr. [[Andrew Murray]] (gebore Emma Rutherfoord), 'n dogter van die Kaapse sakeman en vriend van die sending Howson Edward Rutherfoord, was van uit huis Anglikaans, maar werp haar ten volle by die NG Kerk in ná haar huwelik met 'n NG predikant en latere kerkleier, ds. [[Andrew Murray]]. Sy het van 1889 tot en met haar dood op [[2 Januarie]] [[1905]] as eerste presidente van die VSB gedien en was ook 'n stigter van dié liggaam.]]
 
In 1874 is die [[Hugenote Seminarie-seminarie]], die voorloper van die [[Hugenote-kollege]], die Wellingtonse Onderwyskollege en die [[Hugenote Hoërskool]], op [[Wellington, Wes-Kaap|Wellington]] geopen. DrDs. [[Andrew Murray]] het hom baie beywer vir die oprigting daarvan en deur sy bemiddeling is die diens van twee dames uit [[Verenigde State van Amerika|Amerika]] as onderwyseresse verkry. Mes. [[Abbie Park Ferguson|A.P. Ferguson]] en [[Anna Bliss|A.E. Bliss]] het hulle met groot toewyding en bekwaamheid aan die onderrig en vorming van die jong dogters gewy. Maar opvoeding het vir hulle meer as net geleerdheid en verstandelike ontwikkeling beteken en omdat hulle self 'n warme belangstelling in die sending gehad het, het hulle van meet af aan af die dogters ook tot sendingywer opgewek.
 
Onmiddellik na die opening van die Seminarie is daar 'n begin gemaak met die verspreiding van sendingnuus. Elke Maandagoggend is daaraan gewy en die belangstelling het merkbaar toegeneem. Die klein bydraes wat die dogters elke week gebring het, het hulle laat voel dat hulle wesenlik ingeskakel is in die bevordering van die Koninkryk van Christus. Aan die einde van die eerste jaar het 'n groot gebeurtenis plaasgevind toe Johanna Meeuwsen, een uit hul geledere, as sendingonderwyseres na Saulspoort gegaan het. Dié direkte verteenwoordiging in die sendingveld was 'n inspirasie en spoorslag vir die groepie sendinggeesdriftiges op Wellington.
Lyn 48:
In April 1878 is die Hugenoten Zending Vereeniging gestig met 'n groot aantal lede, wat ook lede gebly het selfs nadat hulle die Seminarie verlaat het. Meer werksters is uitgestuur en die "Mission News Letter" is een maal per kwartaal uitgegee. Oor 'n tydperk van tien jaar het die inkomste 'n bedrag van amper £1 400 beloop. "En waarheen ging al dat geld?" vra mej. Wells, destydse tesouriere, in haar verslag. "Naar [[Oostenryk|Oostenrijk]] voor de Christelijke opvoeding van een kind aldaar. Naar [[Iran|Perzië]], waar hongersnood was. Naar [[China]] om den blinden het Evangelie te verkondigen. Naar Natal, Basutoland, Zoutpansvergen, Sauls Poort, Mochudi, de Zambezi en hier in Wellington om het zendingwerk te helpen bevorderen."
 
In 1886 met die opening van die [[Goodnow-saal, isWellington|Goodnow-saal]] daar ookis 'n sendingkonferensie op Wellington gehou. Die sinode was in Kaapstad in sitting en 'n groot aantal ouderlinge en predikante het die verrigtinge op Wellington bygewoon. Die vergadering het diep onder die indruk verkeer dat die gebrek aan sendingbelangstelling te wyte was aan die gebrek aan sendingkennis. Dit het aanleiding gegee tot die wenk van drds. Andrew Murray dat die "Mission News Letter" in Hollands vertaal word, wat weer verder tot die ontstaan van die "Zendingbode" gelei het onder die bekwame redaksie van mej. A.H. Spijker, 'n Hollandse onderwyseres aan die Seminarie.
 
Van 1887 tot 1888 het mej. Ferguson die voorreg gehad om die verskillende sendingwerkkringe te besoek: [[Kimberley]], die [[Vrystaat]], [[Lesotho|Basoetoland]], [[Betsjoeanaland]] en [[KwaZulu-Natal|Natal]]. Veral die nood op die diamantvelde van Griekwaland-Wes het haar aangegryp. Daar het sy die 20 000 swart mense gesien vir wie min gedoen is en van ds. [[Abraham Kriel]] verneem dat daar ook ander die verarmde blankes en die bruin mense 'n dringende behoefte aan geestelike werksters was. Weer het sy die dringende behoefte gevoel aan 'n vrouevereniging om sendingwerk ander heidene en opheffingswerk onder verwaarloosde wit mense te ondersteun.
Lyn 64:
Mev. dr. A. Murray as presidente, mev. ds. A. Louw as visepresidente, mej. Ferguson as sekretaresse, mev. J. Joubert as tweede sekretaresse, mej. Spijker as tesouriere en mev. G. Roux.
 
Die sinode wat in 1890 vergader het, het sy goedkeuring en seën aan die groot onderneming van die susters gegee. Die groepie vroue het moedig voortgegaan. In Oktober 1890 kon daar aan die sinode gerapporteer word dat 22 takke gestig is en dat die huis in Kimberley teen £150 vir die VSB-werksters aangekoop is. In 1896 is vir dieselfde doel 'n huis in Fordsburg (sien [[NG gemeente Fordsburg]]) aangekoop. Die eerste bestuur het die fondamente heg en goed gelê.
 
As presidentes van die Vrouesendingbond het gedien: Mev. dr. A. Murray 1889–1905, mev. ds. J. Albertyn 1905–1915, mev. prof. Muller 1915–1916, mev. ds. D. Bosman 1916–1934, mev. ds. Lou Hofmeyr 1934–1941, mev. ds. A. J. van Wijk sr.(agerend) 1941–1944, mev. ds. D.S.B. Joubert 1944–1955, mev. ds. A.G.E. van Velden 1956–1964. (Latere name nie beskikbaar nie.)
 
Die sekretaresses was: Mej. A. P. Ferguson 1889–1903, mev. prof. De Vos 1904–1915, mev. ds. Barry 1916–1920, mev. dr. Haarhoff 1920–1934, mev. ds. D.S.B. Joubert 1934–1944, mev. B.C. Steyn 1945. (Latere posbekleërs eweneens nie bekend nie.)
 
Tesourieres: Mej. A.H. Spijker 1889–1906, mev. ds. Arend Hofmeyr 1906–1911, mev. M. Louw 1911–1917, mej. H. van Heerde 1917–1939, mej. S. du Preez (mev. Olivier) 1940.