Vrouesendingbond: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Alias (besprekings | bydraes) k -verdubbelde woord |
Morne (besprekings | bydraes) |
||
Lyn 40:
[[Lêer:Emma Murray gebore Rutherfoord.jpg|regs|duimnael|180px|Mev. dr. [[Andrew Murray]] (gebore Emma Rutherfoord), 'n dogter van die Kaapse sakeman en vriend van die sending Howson Edward Rutherfoord, was van uit huis Anglikaans, maar werp haar ten volle by die NG Kerk in ná haar huwelik met 'n NG predikant en latere kerkleier, ds. [[Andrew Murray]]. Sy het van 1889 tot en met haar dood op [[2 Januarie]] [[1905]] as eerste presidente van die VSB gedien en was ook 'n stigter van dié liggaam.]]
In 1874 is die [[Hugenote
Onmiddellik na die opening van die Seminarie is daar 'n begin gemaak met die verspreiding van sendingnuus. Elke Maandagoggend is daaraan gewy en die belangstelling het merkbaar toegeneem. Die klein bydraes wat die dogters elke week gebring het, het hulle laat voel dat hulle wesenlik ingeskakel is in die bevordering van die Koninkryk van Christus. Aan die einde van die eerste jaar het 'n groot gebeurtenis plaasgevind toe Johanna Meeuwsen, een uit hul geledere, as sendingonderwyseres na Saulspoort gegaan het. Dié direkte verteenwoordiging in die sendingveld was 'n inspirasie en spoorslag vir die groepie sendinggeesdriftiges op Wellington.
Lyn 48:
In April 1878 is die Hugenoten Zending Vereeniging gestig met 'n groot aantal lede, wat ook lede gebly het selfs nadat hulle die Seminarie verlaat het. Meer werksters is uitgestuur en die "Mission News Letter" is een maal per kwartaal uitgegee. Oor 'n tydperk van tien jaar het die inkomste 'n bedrag van amper £1 400 beloop. "En waarheen ging al dat geld?" vra mej. Wells, destydse tesouriere, in haar verslag. "Naar [[Oostenryk|Oostenrijk]] voor de Christelijke opvoeding van een kind aldaar. Naar [[Iran|Perzië]], waar hongersnood was. Naar [[China]] om den blinden het Evangelie te verkondigen. Naar Natal, Basutoland, Zoutpansvergen, Sauls Poort, Mochudi, de Zambezi en hier in Wellington om het zendingwerk te helpen bevorderen."
In 1886 met die opening van die [[Goodnow-saal,
Van 1887 tot 1888 het mej. Ferguson die voorreg gehad om die verskillende sendingwerkkringe te besoek: [[Kimberley]], die [[Vrystaat]], [[Lesotho|Basoetoland]], [[Betsjoeanaland]] en [[KwaZulu-Natal|Natal]]. Veral die nood op die diamantvelde van Griekwaland-Wes het haar aangegryp. Daar het sy die 20 000 swart mense gesien vir wie min gedoen is en van ds. [[Abraham Kriel]] verneem dat daar ook ander die verarmde blankes en die bruin mense 'n dringende behoefte aan geestelike werksters was. Weer het sy die dringende behoefte gevoel aan 'n vrouevereniging om sendingwerk ander heidene en opheffingswerk onder verwaarloosde wit mense te ondersteun.
Lyn 64:
Mev. dr. A. Murray as presidente, mev. ds. A. Louw as visepresidente, mej. Ferguson as sekretaresse, mev. J. Joubert as tweede sekretaresse, mej. Spijker as tesouriere en mev. G. Roux.
Die sinode wat in 1890 vergader het, het sy goedkeuring en seën aan die groot onderneming van die susters gegee. Die groepie vroue het moedig voortgegaan. In Oktober 1890 kon
As presidentes van die Vrouesendingbond het gedien: Mev. dr. A. Murray 1889–1905, mev. ds. J. Albertyn 1905–1915, mev. prof. Muller 1915–1916, mev. ds. D. Bosman 1916–1934, mev. ds. Lou Hofmeyr 1934–1941, mev. ds. A. J. van Wijk sr.(agerend) 1941–1944, mev. ds. D.S.B. Joubert 1944–1955, mev. ds. A.G.E. van Velden 1956–1964. (Latere name nie beskikbaar nie.)
Die sekretaresses was: Mej. A.
Tesourieres: Mej. A.H. Spijker 1889–1906, mev. ds. Arend Hofmeyr 1906–1911, mev. M. Louw 1911–1917, mej. H. van Heerde 1917–1939, mej. S. du Preez (mev. Olivier) 1940.
|