J.A.S. Oberholster: Verskil tussen weergawes

Hy het egter in so 'n mate herstel dat hy op [[1 Julie]] [[1939]] diens kon aanvaar as argivaris van die Kaapse Kerk as die opvolger van eerw. [[Andries Dreyer]], die baanbreker in Suid-Afrika op die gebied van gemeentegeskiedskrywing. Ten spyte van gesondheidsprobleme het hy in die daaropvolgende 20 jaar (1939–'59) in stilte reusewerk in die sentrale argief van die NG Kerk in Kaapstad verrig tot aan sy onverwagte dood in Mei 1959 in die ouderdom van 59 jaar. Toe hy in 1939 diens aanvaar, was die dokumente nog baie onvolledig en inventarisering betreklik onversorg, aldus ds. [[A.P. Smit]] in die ''[[Suid-Afrikaanse Biografiese Woordeboek]]''. Smit skryf: "Met kenmerkende deeglikheid, stipte presiesheid en taaie volharding het hy (met) die jare die massa dokumente georden, en die vereiste vindmiddels – inventarisse, sakeregisters, katalogusse en so meer opgestel sodat die bronnemateriaal toeganklik vir die navorser gemaak is. Verder het hy 'n tegniese (afdeling) vir die herstel en inbind van stukke ingestel en die argiefbewaarplek uitgebou deur onder meer die versameling van nuwe en aanvullende stukke en die uitbreiding van die naslaanbiblioteek. Deur die opstel van handleidings en ander inligtingstukke het hy die kerklike besture, kommissies en amptenare ingelig oor die opstel, bewaring en versorging van dokumente en die noodsaaklikheid van die inlewering van argiefmateriaal by die sentrale kerkargief. So het hy hierdie bewaarplek uitgebou tot die grootste en besversorgde kerkargief in Suid-Afrika."

 

 

Tussen 1941 en 1957 het 12 gemeentegedenkboeke uit sy pen verskyn. Sy vrou, Marguerite Marchand (gebore Le Roux), was verantwoordelik vir die eeufeesgedenkboek van die [[NG gemeente Alexandria]] (1954) en [[NG gemeente Wellington|Wellington]] (1940).