Le Roux Smith le Roux: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary |
→Loopbaan in Europa: Hoofletter... |
||
Lyn 29:
Le Roux is vroeg in 1949 na [[Nederland]] genooi om muurskilderye vir nuwe Nederlandse passasiersbote te maak en voltooi die werk aan die ''Jagersfontein''. In 1950 word hy as onderdirekteur van die Tate Gallery aangestel,<ref>{{en}} [http://www.apollo-magazine.com/tate-affair-now/ ''The Tate Affair: then and now'']. URL besoek op 6 September 2015.</ref> 'n betrekking wat hy vyf jaar lank beklee het. So word hy die eerste kunskenner uit 'n [[Statebond]]sland wat so 'n betrekking in Brittanje te beklee. Intussen doen hy ook uitsaaiwerk oor Suid-Afrikaanse aangeleenthede vir die BBC. Sy dienstermyn by die Tate Gallery is egter van 1952 uiters onaangenaam vanweë sy botsing met sir John Rothenstein, die direkteur van die inrigting, en dit gee aanleiding tot sy bedanking in 1954. Wat by die Tate gebeur het, staan bekend as die Groot Tate-affair.
Rothenstein is in 1938 aangestel as direkteur van die Tate en het gesukkel om kuratore te kry wat bereid was om vir net £300 per jaar te werk.
Le Roux het ook ’n bondgenoot gekry in die persoon van Max Aitken, lord Beaverbrook, wie se koerante, die ''Evening Standard'' en ''Daily Express'', goedgunstiglik se bekendmakings gepubliseer het. As staatsamptenaar kon Rothenstein nie kommentaar lewer op die persberigte nie. Omdat die aantygings dus onbeantwoord moes bly, het Le Roux se veldtog die steun gewerf van deskundiges soos Denis Mahon, kunskritici soos Denys Sutton van die ''Financial Times'', parlementslede en persmanne, onder andere Kingsley Martin van die ''New Statesman''.
|