P.J. Cillié: Verskil tussen weergawes

Petrus Johannes Cillié is op 18 Januarie 1917 op [[Stellenbosch]] gebore as die tweede jongste seun en een van sewe kinders van die gesin. Sy vader is professor Gabriël Gideon Cillié, die eerste rektor van die [[Universiteit van Stellenbosch]] nadat dit van naam verander het vanaf Victoria Kollege, en Maria Elizabeth van Niekerk, leier in die Afrikaanse Christelike Vroue Vereniging. Hy het vier broers (Charl Daniel, Johannes Hendrik, Gabriël Gideon en Sybrand Johannes van Niekerk) en twee susters (Angelique Maria en Martha Helena). Sy skoolopleiding is aan Stellenbosch Boys High School (later Paul Roos Gimnasium), waar hy in 1935 matrikuleer en tweede geplaas word in die Kaapprovinsie. Hy behaal onderskeidings in Engels, Latyn, Grieks, Wiskunde en Skeikunde. Hierna studeer hy verder aan die Universiteit van Stellenbosch en behaal in 1935 die B.Sc.-graad in Wiskunde en Fisika met lof. Onmiddellik hierna begin hy op 1 Desember 1935 sy loopbaan as joernalis by ''Die Burger''. Hy word bevorder tot hoofsubredakteur net voor die [[Tweede Wêreldoorlog]], word daarna buitelandse redakteur in 1944 en in 1945 assistent-redakteur terwyl hy steeds buitelandse redakteur bly. Gedurende die 1948 verkiesing word hy geskuif na binnelandse en politieke aangeleenthede en vanaf 1 April 1954 tot Junie 1977 is hy redakteur. Hy is veral bekend vir sy politieke rubriek wat onder die skuilnaam Dawie in hierdie koerant verskyn en hy behartig ook die “''Trinkie''”-rubriek. Teen die einde van 1977 word hy nie-uitvoerende voorsitter van Nasionale Pers Beperk se raad van direkteure en onder sy leierskap neem hierdie groep die drie swart publikasies, ''City Press'', ''Drum'' en ''True Love'', asook ''Finansies en Tegniek'' oor, word die tydskrif ''You'' gestig as kloning van ''Huisgenoot'' en verkry die groep honderd persent beheer oor ''Rapport''. M-Net word ook in hierdie tyd gestig. Vanaf 1979 dien hy ook op die redaksie van ''Standpunte''. Die posisie as voorsitter van die direksie beklee hy tot 1992, waarna hy finaal aftree. Hy is voorsitter van Die Burger Kersfonds.

Na sy aftrede aan die einde van 1977 word die nagraadse Departement van Joernalistiek aan die Universiteit van Stellenbosch op sy inisiatief gestig en is hy vanaf 1978 tot 1983 verbonde aan hierdie departement, waarna hy vanaf 1984 lid is van die Raad van die Universiteit van Stellenbosch. Hy lewer in 1981 die N.P. van Wyk Louw-gedenklesing onder die titel “''Van Wyk Louw se rol in die vrymaking van die Afrikaner''”. Gedurende sy loopbaan gaan hy ook op verskeie buitelandse sendings. In 1948 besoek hy Wes-Europese inligtings- en immigrasiesentrums vir die destydse Minister van Binnelandse Sake, dr. [[T.E. Dönges]]. In 1954 is hy lid van die Suid-Afrikaanse afvaardiging na die nie-amptelike Chatham House konferensie oor Statebond betrekkinge in [[Lahore]] in [[Pakistan]] en hy besoek [[Nederland]] op uitnodiging van die Nederlandse regering in 1964. In 1965 lig hy die Wêreldhof in [[Den Haag]] in oor die saak oor [[Suidwes-Afrika]]. Hy gaan ook op verskeie uitnodigings- en studiereise na die buiteland en besoek so onder andere die [[Verenigde Koninkryk]], [[Wes-Duitsland]], [[Portugal]], Nederland, [[Rhodesië]], [[Zambië]] en die [[Verenigde State van Amerika]].

Hy trou op 13 Augustus 1936 met Elizabeth Frederika Bester van [[Hopefield]] en hulle het twee dogters, Maria Elisabeth en Angelique Marya. In sy vrye tyd is hy ’n vaardige klavier- en orrelspeler en behartig selfs vir ’n ruk die orrelspel in die NG Kerk Bloubergstrand. Sy vrou is op 15 Junie 1997 oorlede en hy is op 20 Oktober 1999 in sy huis in Oranjezicht in [[Kaapstad]] oorlede.