Louis Krüger: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
No edit summary
Stoor wysigings aan Louis Krüger
Lyn 1:
'''Louis Krüger''' kwalifiseer as NG-predikant in Suid-Afrika, waarna hy na Nederland emigreer om daar te bedien. Hy is ʼn Afrikaanse skrywer van jeugverhale en romans, wat onder andere die Eugène Marais-prys met sy skryfwerk verower.
 
== Lewe en werk ==
{{Inligtingskas Persoon
| naam = Louis Krüger
Line 29 ⟶ 32:
}}
 
Louis Krüger is op [[25 Oktober]] [[1955]] op [[Upington]] gebore, waar hy groot word, skoolgaan en aan die [[Hoërskool Upington]] matrikuleer. Hy behaal sy B.A.-graad in Filosofie en Afrikaans-Nederlands aan die [[Universiteit Stellenbosch|Universiteit van Stellenbosch]] en ondergaan daarna sy opleiding as NG-predikant by die Teologiese Kweekskool aan die Universiteit van Stellenbosch. Hier is die bekende teoloog Nico Smith een van sy dosente. Gedurende sy universiteitsjare is hy saam met [[Etienne van Heerden]] betrokke by die letterkundige tydskrif ''[[Graffier]]'' en is hy ook lid van [[D.J. Opperman]] se beroemde Letterkundige Laboratorium. Op Stellenbosch trou hy met sy vrou, Quelene. Hy los in 1980 en 1981 af by ’n gemeente in [[Karoi]] in [[Zimbabwe]]. Na universiteit doen hy sy twee jare verpligte militêre diensplig, waar hy dienspligkapelaan in [[Pretoria]] is en in 1982 is hy ook kapelaan in [[Okalongo]] in die destydse [[Suidwes-Afrika]]. Wanneer hy van Nico Smith verneem dat daar ’n tekort aan predikante in [[Nederland]] is, verhuis hy en sy vrou in 1984 na die dorp [[Nieuwlande]] in die provinsie Drente op die Noord-Hollandse platteland, waar hy in Desember 1984 predikant word van ’n Gereformeerde gemeente. Hulle woon hier in die pastorie waar die bekende versetsheld uit die [[Tweede Wêreldoorlog]], [[Johannes Post]], gebly het. Hier word hulle seuns Regardt en Tjade ook gebore. In Junie 1989 begin hy as leraar van die gemeente by [[Sliedrecht]] en vanaf Junie 1994 is hy skipperspredikant aan die Koningskerk Rotterdam-Feyenoord in [[Barendrecht]] in Nederland. Met ’n groep uit sy gemeente besoek hy elke jaar die noordelike deel van [[Suid-Afrika]], [[Botswana]] en Zimbabwe om daar sosiale werk te verrig, soos byvoorbeeld die bou van ’n hospitaal in Venda. Met sy gesin besoek hy ook verskeie lande van [[Europa]] soos [[Frankryk]] en [[Spanje]] en met die skippers uit sy gemeente vaar hy graag saam op die breë riviere van Wes- en Midde-Europa.<ref>http://louiskruger.nl/index.html</ref><ref>http://www.stellenboschwriters.com/kruegerl.html</ref>
'''Louis Krüger''' is 'n bekroonde [[Afrikaans]]e [[skrywer]]. Krüger se eerste roman, ''Die skerpskutter'' is in 1982 met die [[Eugene Maraisprys]] bekroon. In 1985 ontvang hy die Sanlamprys vir jeuglektuur (silwer) vir ''Donkerboskind''.<ref>[http://152.111.1.88/argief/berigte/beeld/1992/02/6/5/2.html Skryf is 'n oerkreet, sê Louis Krüger], [[Beeld]], 6 Februarie 1992</ref>
 
== Skryfwerk ==
'''Louis Krüger''' is 'n bekroonde [[Afrikaans]]e [[skrywer]]. Krüger se eerste roman, ''Die skerpskutter'' is in 1982 met die [[Eugene Maraisprys]] bekroon. In 1985 ontvang hy die Sanlamprys vir jeuglektuur (silwer) vir ''Donkerboskind''.<ref>[http://152.111.1.88/argief/berigte/beeld/1992/02/6/5/2.html Skryf is 'n oerkreet, sê Louis Krüger], [[Beeld]], 6 Februarie 1992</ref>
 
Verskeie van sy boeke is na Nederlands vertaal. Sy roman, ''Wederkoms'' ([[Human en Rousseau|Human & Rousseau]]) is deur die ''Christelijk Literair Overleg'' (CLO) in Nederland as een van die 15 beste Christelike boeke van die afgelope 15 jaar aangewys.<ref>[http://www.media24.com/en/media-centre/featured-news/item/1756.html SA skrywer se roman geniet erkenning oorsee], besoek op 25 Oktober 2014</ref> In 1995 was hy een van agt draaiboekskrywers van ’n Nederlandse TV-reeks, ''De laatste carrière''.
 
=== Prosa vir volwassenes ===
== Lewe en werk ==
Louis Krüger is op [[25 Oktober]] [[1955]] op [[Upington]] gebore, waar hy groot word, skoolgaan en aan die [[Hoërskool Upington]] matrikuleer. Hy behaal sy B.A.-graad in Filosofie en Afrikaans-Nederlands aan die [[Universiteit Stellenbosch|Universiteit van Stellenbosch]] en ondergaan daarna sy opleiding as NG-predikant by die Teologiese Kweekskool aan die Universiteit van Stellenbosch. Hier is die bekende teoloog Nico Smith een van sy dosente. Gedurende sy universiteitsjare is hy saam met [[Etienne van Heerden]] betrokke by die letterkundige tydskrif ''[[Graffier]]'' en is hy ook lid van [[D.J. Opperman]] se beroemde Letterkundige Laboratorium. Op Stellenbosch trou hy met sy vrou, Quelene. Hy los in 1980 en 1981 af by ’n gemeente in [[Karoi]] in [[Zimbabwe]]. Na universiteit doen hy sy twee jare verpligte militêre diensplig, waar hy dienspligkapelaan in [[Pretoria]] is en in 1982 is hy ook kapelaan in [[Okalongo]] in die destydse [[Suidwes-Afrika]]. Wanneer hy van Nico Smith verneem dat daar ’n tekort aan predikante in [[Nederland]] is, verhuis hy en sy vrou in 1984 na die dorp [[Nieuwlande]] in die provinsie Drente op die Noord-Hollandse platteland, waar hy in Desember 1984 predikant word van ’n Gereformeerde gemeente. Hulle woon hier in die pastorie waar die bekende versetsheld uit die [[Tweede Wêreldoorlog]], [[Johannes Post]], gebly het. Hier word hulle seuns Regardt en Tjade ook gebore. In Junie 1989 begin hy as leraar van die gemeente by [[Sliedrecht]] en vanaf Junie 1994 is hy skipperspredikant aan die Koningskerk Rotterdam-Feyenoord in [[Barendrecht]] in Nederland. Met ’n groep uit sy gemeente besoek hy elke jaar die noordelike deel van [[Suid-Afrika]], [[Botswana]] en Zimbabwe om daar sosiale werk te verrig, soos byvoorbeeld die bou van ’n hospitaal in Venda. Met sy gesin besoek hy ook verskeie lande van [[Europa]] soos [[Frankryk]] en [[Spanje]] en met die skippers uit sy gemeente vaar hy graag saam op die breë riviere van Wes- en Midde-Europa.<ref>http://louiskruger.nl/index.html</ref><ref>http://www.stellenboschwriters.com/kruegerl.html</ref>
 
== Skryfwerk ==
 
=== Prosa vir volwassenes ===
Hy begin reeds op skool skryf en in sy voorlaaste skooljaar skryf hy ’n novelle en ook ’n roman oor die [[Anglo-Boereoorlog]]. Op universiteit skryf hy ’n aantal kortverhale, waarvan sommige in letterkundige tydskrifte (insluitende ''[[Standpunte]]'' en ''[[Tydskrif vir Letterkunde]]'') en ''[[Huisgenoot|Die Huisgenoot]]'' gepubliseer word. Van sy kortverhale word in versamelbundels soos “''Blommetjie gedenk aan my''” (onder redaksie van [[Hennie Aucamp]]) en “''Skepping en struktuur''” (onder redaksie van [[P.J. du Toit]]) opgeneem. “''’n Huis vir die sterwendes''” word deur Hennie Aucamp in die versamelbundel “''Sewe sondes, nee meer''” opgeneem. Hierdie kortverhaal het oorspronklik in Nederlandse vertaling in die Christelike tydskrif ''[[Woordwerk]]'' van Julie 1987 verskyn. Die verhaal “''Middagbesoek''” verskyn in 1993 in Duitse vertaling onder die titel “''Besuch am Nachmittag''”.<ref name=":0">http://www.storiewerf.co.za/cvs/cv_louiskruger.htm</ref>
 
Line 45 ⟶ 47:
Die hooftema van sy werk is geweld, wat hy verafsku. In sy eerste boeke gaan dit meer om oorlogsgeweld (soos “''Die skerpskutter''” en “''’n Basis oorkant die grens''”), maar in “''Herinnering aan Agnes''” word ook die meer subtiele tema van geweld in gesinsverband betrek. Die verhouding tussen man en vrou, en veral seks, word baie keer gesien as simbolies van geweld en die uitoefening van mag. Kinders speel ook ’n deurslaggewende rol, met geweld teenoor kinders en vroue wat gesien kan word as aanduidend van ’n mensdom wat sy morele kompas verloor het. Baie van die kinderkarakters kry dan ook met onhoudbare pyn en lyding te doen weens die vergrype van die bewindhebbers in die staat of huishouding. Die vernietigingskrag van geweld word telkens geïllustreer deurdat geweld slegs lei tot meer geweld en eindelik die mens en sy siel verwoes, ongeag wat die motivering was wat tot die aanvanklike geweld gelei het. Telkens beeld hy die lewe in sy harde werklikheid uit, wat ver verwyder is van die vooroordeel dat die Christelike boodskap positiewe waardes moet verkondig. Dit is egter juis die lewenskragtige uitbeelding van die realiteit in sy werk wat die voortdurende stryd wat die Christen in die lewe voer, geloofwaardig maak. Sy werk is dus die soeke na egte liefde en sin wat onderliggend is aan die lewe op aarde – en hierdie soeke geskied te midde van swaarkry, boosheid en geweld, soos ook uitgebeeld in baie van die gebeure wat in die Bybel beskryf word.
 
'''''Die skerpskutter'''''”<ref>Olivier, Gerrit “Standpunte” Nuwe reeks 159, Junie 1982</ref> word geplaas in [[Belfast]] in [[Noord-Ierland]] teen die agtergrond van<ref>Smuts, J.P. “Burgerband” Tafelberg-Uitgewers Beperk Kaapstad Eerste uitgawe 1985</ref> die [[Ierse Republikeinse Leër]] se terrorismestryd om vryheid, wat hom binne die burgeroorlog tussen [[Protestantisme|Protestantse]] en [[Katolieke]] uitwoed<ref>Wahl, Gideon “Die Transvaler” 21 Desember 1981</ref>. Die wêreld van die spanningsverhaal word hierin versoen met ’n dieper verkenning van die jong hoofkarakter, Malcolm Owens, skerpskutter van die Ierse Republikeinse Leër, wat veg vir vryheid en dan self slagoffer word van geweld. In sy fisiese stryd teen die vyand se magte probeer hy ook om sy persoonlike problematiek te verwerk. Die grimmige en genadelose wêreld waarin hy en die ander mense lewe word met indrukwekkende woordekonomie beskryf. Ander faktore wat bydra om die beklemming wat geweld meebring te aksentueer, is die ongure weersomstandighede, die rampspoedige voorvalle en die uitsigloosheid van persoonlike verhoudings.<ref>Olivier, Gerrit “Standpunte” Nuwe reeks 159, Junie 1982</ref><ref>Smuts, J.P. “Burgerband” Tafelberg-Uitgewers Beperk Kaapstad Eerste uitgawe 1985</ref><ref>Wahl, Gideon “Die Transvaler” 21 Desember 1981</ref> Die [[Eugène Maraisprys]] word in 1982 aan “''Die skerpskutter''” toegeken.
 
'''''’n Basis oorkant die grens'''''”<ref>Brink, André P. “Rapport” 25 November 1984</ref> handel oor sewe soldate wat ’n ammunisie-opslagplek oorkant die grens tussen<ref>Smuts, J.P. “Burgerband” Tafelberg-Uitgewers Beperk Kaapstad Eerste uitgawe 1985</ref> [[Rhodesië]] en [[Mosambiek]] moet uitwis. Hulle leier, Stanley, word vroeg reeds geskiet en die oorblywendes besluit nie net om steeds hulle opdrag uit te voer nie, maar ook om Stanley se lyk terug te neem. Hulle dra dan die lyk vir langer as ’n week saam met hulle terug oor die grens. Die ander ses is die vreesbevange radio-operateur Rot, die armoedige Jinx, die tolk N’Tembi, die swygsame Grog, die gelowige Louch wat veg teen ’n groeiende waansin, en Konrad wie se besetenheid met vernietiging gevoed word deur sy diep wrok nadat sy ouers deur swart mense vermoor is. Die spanning word deurentyd goed volgehou, met die hoogtepunt die aanval op die basis. Ongewoon is die gebruik van die reeds gestorwe Stanley as verteller, wat oor sy eie dood en die lotgevalle en emosies van sy makkers verslag doen. Sy reeds gestorwe status plaas sy bestaan in ’n ander dimensie, waardeur hy die kennis en status van die alwetende verteller verkry. Die roman ondersoek veral die onlogiese waansin en wreedheid van oorlog soos weergegee in die gedagtes van die bosvegters. Die sielkundige tol wat die geweld eis is groot. Die veelvuldige betekenisse van die woord grens in die titel word in die roman op verskeie maniere weergegee. Daar is die fisiese grens tussen lande, die grens tussen lewe en dood en ook die grense van beskawing en normaliteit wat aan die bod kom.<ref>Brink, André P. “Rapport” 25 November 1984</ref><ref>Smuts, J.P. “Burgerband” Tafelberg-Uitgewers Beperk Kaapstad Eerste uitgawe 1985</ref> In 1985 is “''’n Basis oorkant die grens''” ’n naaswenner van die [[ATKV-Prosaprys|ATKV-prys]], terwyl dit in 1986 weer op die kortlys is vir dieselfde prys. Hierdie boek word ook per geleentheid voorgeskryf vir ’n kursus in Afrikaanse letterkunde aan die [[Vrije Universiteit van Amsterdam]].
 
'''''Gevaarlike land'''''”<ref>Johl, Johann “Rapport” 10 Maart 1991</ref> speel iewers in die toekoms af. Die Nederlander Evert Scheepers is in Suid-Afrika gebore. Hy is nou terug in Suid-Afrika om as sluipskutter vir generaal Frederik Landman, leier van die regse militêre junta, dood te maak. Hierna moet hy ’n nuwe demokratiese blanke nedersetting vestig. Onderweg vind hy egter uit dat die geskiedenis nie maklik veranderbaar is nie en wanneer hy die verlede trotseer raak hy toenemend betrokke in ’n stryd binne homself. Die netwerk van verhoudings waarin hy betrokke is, word ondersoek, met sy pa wat ’n sentrale rol speel. Die psigose van geweld is weereens onderliggend aan hierdie roman, met die boodskap dat geweldenaars slagoffers word van geweld, selfs as hulle dit wil gebruik om groter geweld en boosheid daarmee te beveg. Geweld neem besit van die innerlike van die mens. <ref>Johl, Johann “Rapport” 10 Maart 1991</ref>
 
'''''Herinnering aan Agnes'''''”<ref>Glorie, Ingrid “Rapport” 23 Julie 1995</ref> speel in Suid-Afrika af net voor die verkiesing van 1994.<ref>Grové, A.P. “Insig” September 1995</ref> Die ek-verteller is ’n Suid-Afrikaanse beroepsfotograaf wat vir ’n<ref>Viljoen, Louise “Die Burger” 9 Augustus 1995</ref> Franse nuusagentskap verslag lewer van die stigting van die regse Boerenasieparty.<ref>Wybenga, Gretel “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 35 no. 2, Mei 1997</ref> ’n Vreemde vrou loop toevallig voor sy kamera in en haar beeld op die foto wat hy neem verander sy latere lewe en geluk. Hy volg haar na haar woonplek en daar ontstaan ’n verhouding en later ’n stormagtige huwelik en verwydering. Agnes sien geen toekoms vir die blanke in Suid-Afrika nie en vereenselwig haar met ’n groep militante verregses. Die gebeure lei eindelik tot Agnes se dood. Wanneer die roman begin, is dit alles reeds verby en is die roman dan herinnering, waarin die ek-verteller probeer om sin te maak uit dit wat gebeur het. Sy pogings om Agnes werklik te ken misluk, sodat die foto’s wat hy van haar geneem het ’n groter werklikheid het as sy ervarings. Die feit dat die roman in die verlede afspeel versterk die onafwendbaarheid van alles en die gebrek aan werklikheid. In hierdie roman tree Krüger intertekstueel in gesprek met die mite van Orpheus en Eurydice en “''Klaaglied om Agnes''” van Marnix Gijsen. Met die figuur van Agnes slaag hy daarin om ’n regse vrou met simpatie te teken en in die psigiese geskiedenis van die Afrikaner te delf.<ref>Glorie, Ingrid “Rapport” 23 Julie 1995</ref><ref>Grové, A.P. “Insig” September 1995</ref><ref>Viljoen, Louise “Die Burger” 9 Augustus 1995</ref><ref>Wybenga, Gretel “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 35 no. 2, Mei 1997</ref>
 
'''''Wederkoms:'' <ref>Anker, Johan “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 47 no. 1, Herfs 2010</ref>''die lewe en geskiedenis van Jannes Hoop'''''”, beeld die apokaliptiese einde van die wêreld en die <ref>Human, Thys “Beeld” 18 Mei 2009</ref>wederkoms van Jesus aan uit die oogpunt en perspektief van Jannes Hoop, ’n eenvoudige man<ref>Viljoen, Louise “Rapport” 10 Mei 2009</ref>. In hierdie roman, wat iewers in die Noordweste afspeel, dreig ’n Derde Wêreldoorlog en ’n groep omgewingsaktiviste, die Tempeliers, het daarin geslaag om ’n aantal groot maatskappye se selfsugtige uitbuiting van die omgewing te stuit. Jannes is een van die geringstes in ’n werkergemeenskap, wie se woonplek sal oorstroom deur die toedoen van ’n maatskappy wat ’n dam wil bou. Wanneer die Tempeliers hulle hierteen verset, sluit Jannes by die verset aan. Sy optrede het ’n groot impak op sy verhouding met sy gemeenskap en sy geliefdes. Die teenwoordigheid van die mistieke word aangedui deur die engele aan die begin en einde van die roman en hoewel die hele roman in hierdie tydsgees geskryf is, word die fisiese wederkoms van Christus nie eksplisiet beskryf nie, wat die verhaal slegs ’n belofte maak van dit wat gaan kom. Só bly die Bybelse interteks deurentyd ondergeskik aan die aardse werklikheid.<ref>Viljoen, Louise “Rapport” 10 Mei 2009</ref><ref>Anker, Johan “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 47 no. 1, Herfs 2010</ref><ref>Human, Thys “Beeld” 18 Mei 2009</ref> “''Wederkoms''” is in 2010 op die kortlys vir die toekenning van die [[M-Net-prys]].
 
=== Jeugromans ===
Sy jeugromans fokus meer op die beskrywing van die omgewing en werklikheid en die belewenis van die kinders daarvan in hulle gedagtewêreld, as in opwindende gebeure. Vier stadskinders (’n wit meisie Janie, twee wit seuns At en Martiens en ’n swart seun Patrick) bou in “'''''Murasie in die stad'''''” ’n “murasie” in ’n agterplaas waarheen hulle gereeld gaan om te ontvlug. Elkeen van die vier karakters moet lewensprobleme oorkom, soos swak verhoudings met ouers, armoede, siekte en aanpassing by die omgewing. In hierdie omstandighede droom elkeen sy eie drome, wat dikwels in ’n verwarde wêreld aan skerwe breek. In 1983 word “''Murasie in die stad''” met die uitgewersprys in [[J.P. van der Walt]] se jeugwedstryd bekroon.<ref name=":0" />
 
'''''Donkerboskind'''''<ref>Steenberg, Elsabe “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 24 no. 1, Februarie 1986</ref>” speel af in ’n armoedige bruin woonbuurt digby die middestad van Kaapstad. ’n Groepie kinders vorm onder leiding van Oupie ’n straatorkes om sodoende ’n eie lewe te probeer maak en hulle drome waar te laat word. Rupert en Maja se pa drink en as hy dronk is, slaan hy hulle. Die vyftienjarige Rupert is die hoofkarakter, wat nie net die liedjie van ’n donkerboskind sing nie, maar self in die donker bos lewe, derhalwe die titel van die boek. Hy speel in die straatorkes om geld in te samel vir die versorging van sy sieklike sussie Maja. Dan ondergaan hy ’n slopingsproses en groeiproses wanneer Maja sterf. Vir ’n tyd lank kan hy ook nie in die straatorkes speel nie en wanneer hy na die groot skool gaan, moet hy eindelik alles wat bekend is agterlaat.<ref>Steenberg, Elsabe “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 24 no. 1, Februarie 1986</ref> “''Donkerboskind''” word bekroon met die Sanlamprys Silwer vir Jeuglektuur in 1985. Hierdie boek word ook in Nederlands en Duits vertaal en die Duitse vertaling (“''Sing noch einmal, mein Bruder''”) word in 1995 met die [[Osterreichischer Kinder- und Jugendbuch-Übersetzungspreis]] bekroon.
 
'''''Son op die water'''''”<ref>Steenberg, Elsabe “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 28 no. 3, Augustus 1990</ref> vertel van alleenkinders wat onskuldige slagoffers van ’n burgeroorlog is. Die hoofkarakter Mannas vlug weg van sy ouerhuis wanneer soldate begin om die woonbuurt te deursoek. Hy vind ’n verlate woonboot, waarmee hy na die see wil wegvaar om daar ’n nuwe lewe te begin. Op pad sluit ander kinders wat deur die oorlog haweloos gelaat is, die seun Gaai en die meisie Fia, by hom aan. Onderweg neem hierdie drie nog twee totaal afhanklike kinders by hulle in, wat hulle versorg. Hulle moet hulle eindbestemming verander wanneer dit onmoontlik word om die see te bereik, maar die bestemming is nie wat hulle dit voorstel nie. Kruger noem hierdie verhaal ’n elegie, en dit staan dan inderdaad in die teken van ’n beskrywing van fisiese en emosionele sterfte, waar die oorlog die lewens van die mense inhoudloos maak.<ref>Steenberg, Elsabe “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 28 no. 3, Augustus 1990</ref>
 
== Publikasies ==
{| class="wikitable"
!Jaar
!Publikasies
|-
|1981
* |Die skerpskutter, Tafelberg, 1981
|-
|1984
* 'n Basis oorkant die grens, Tafelberg, 1984
|-
|
* |Murasie in die stad, Tafelberg, 1984
|-
|1985
* |Donkerboskind, Tafelberg, 1985
|-
|1989
* |Son op die water, Tafelberg , 1989
|-
|1990
* |Gevaarlike land, Tafelberg, 1990
|-
|1995
* |Herinnering aan Agnes, Tafelberg, 1995
|-
|2009
|Wederkoms
|-
|
|Bekroonde vrou: vryheid in vrouwees – ʼn geestelike reis
|}
 
=== RomansBronnelys ===
* Die skerpskutter, Tafelberg, 1981
* 'n Basis oorkant die grens, Tafelberg, 1984
* Gevaarlike land, Tafelberg, 1990
* Herinnering aan Agnes, Tafelberg, 1995
* ''Wederkomst'', Uitgeverij Boekencentrum, 2001
* Wederkoms, Human & Rousseau, 2009
* Bekroonde vrou, Lux Verbi, 2009
 
=== Jeugboeke ===
* Murasie in die stad, Tafelberg, 1984
* Donkerboskind, Tafelberg, 1985
* Son op die water, Tafelberg , 1989
 
=== Vertalings ===
* Donkerboskind (1985): Nederlands (1988)
* Son op die water (1989): Nederlands (''Zon op het water'', 1989)
* Gevaarlike land (1990): Nederlands (''Gevaarlijk land'', 1991)
* Herinnering aan Agnes (1995): Nederlands (1996)
* Wederkoms – die lewe en geskiedenis van Jannes Hoop (2009): Nederlands
 
=== VerwysingsLewe en werk ===
 
==== Boeke ====
* Botha, Elize “Prosakroniek” Tafelberg Uitgewers Bpk. Kaapstad Eerste uitgawe 1987
* Brink, André P. “Vertelkunde” Academica Pretoria en Kaapstad Eerste uitgawe 1987
* Ester, Hans “Louis Krüger (1955-)” in Van Coller, H.P. (red.) “Perspektief en Profiel Deel 3” J.L. van  Schaik-Uitgewers Pretoria Eerste uitgawe 2006
* Grové, A.P. “Letterkundige sakwoordeboek vir Afrikaans” Nasou Beperk Vyfde uitgawe Eerste druk 1988
* Kannemeyer, J.C. “Die Afrikaanse literatuur 1652-2004” Human & Rousseau Kaapstad en Pretoria Eerste uitgawe 2005
Line 96 ⟶ 110:
* Wybenga, Gretel en Snyman, Maritha (reds.) “Van Patrys-hulle tot Hanna Hoekom” Lapa-Uitgewers Eerste uitgawe Tweede druk 2005
 
==== Tydskrifte en koerante ====
* Keyser, Gawie “Nuwe TV-fase vir Louis Krüger” “Die Burger” 6 Maart 1993
* Keyser, Gawie “Louis die sagmoedige dominee-skrywer” “Beeld” 9 Julie 1997
* Le Roux, André “Deurbraak vir twee jong Afrikaanse skrywers” “Die Burger” 6 Januarie 1989
* Nienaber, C.J.M. “By oorhandiging van Eugène Marais-prys aan Louis Krüger vir ‘Die skerpskutter’ op 24 Junie 1982” “Tydskrif vir Letterkunde” Nuwe reeks 20 no. 3, Augustus 1982Augustus1982
* Prinsloo, Koos “Skerpskutter van die woord” “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 21 no. 1, Februarie 1983
* Schoombee, Pieter “Geweld-skrywer (dominee!) pak geweld in Kerk” “Rapport” 17 Maart 1985
* Van de Langenberg, Laura “Gerig op die kern van die lewe” “Die Taalgenoot” Januarie 1997
* Van der Walt, T.B. “Louis Krüger” “Vrystaatse Biblioteke” Oktober – Desember 1992
* Van Vuuren, Helize “’n“ʼn Mens moet jou eie waarheid soek” “Die Suid-Afrikaan” Junie 1989
 
==== Internet ====
* Chroom Digitaal: http://translate.google.co.za/translate?hl=af&sl=nl&u=http://www.chroom.net/kruger/&ei=- SMVS7vFMaWsjAeMm4GFBg&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=2&ved=0CAsQ7gEwAQ&prev=/search%3Fq%3DLouis%2BKr%25C3%25BCger%26hl%3Daf
* Keyser, Gawie Beeld: http://152.111.1.88/argief/berigte/beeld/1993/02/18/4/13.html
* Esaach: http://www.esaach.org.za/index.php?title=Kruger,_Louis
* Keyser, Gawie Die Burger: http://152.111.1.87/argief/berigte/dieburger/1993/03/06/4/5.html
* Keyser, Gawie Die BurgerBeeld: http://152.111.1.8788/argief/berigte/dieburgerbeeld/19971993/0702/0918/104/113.html
* Le RouxKeyser, AndréGawie Die Burger: http://152.111.1.87/argief/berigte/dieburger/19901993/0203/1706/64/65.html
* Keyser, Gawie BeeldDie Burger: http://152.111.1.8887/argief/berigte/beelddieburger/19931997/0207/1809/410/131.html
* LitNet ATKV-Skrywersalbum 26 Januarie 2010: www.litnet.co.za
* KeyserLe Roux, GawieAndré Die Burger: http://152.111.1.87/argief/berigte/dieburger/19931990/0302/0617/46/56.html
* LitNet ATKV-Skrywersalbum 26 Januarie .01.2010: www.litnet.co.za
* Louis Krüger: http://louiskruger.nl/index.html
* Stellenbosch Writers: http://www.stellenboschwriters.com/kruegerl.html
* Storiewerf: http://www.storiewerf.co.za/cvs/cv_louiskruger.htm
 
==== Ongepubliseerde dokumente ====
* Krüger, Louis Lewenskets Nasionale Afrikaanse Letterkundige Museum en Navorsingsentrum (NALN) Bloemfonteinrsingsentrum (NALN) Bloemfontein
 
==== Eksterne skakels ====
* [http://www.louiskruger.nl/ Krüger se amptelike webtuiste]
* {{YouTube|AXX3vn8xrzs|Krüger in gesprek oor Wederkoms}}
 
==== Ander verwysings ====
{{Verwysings}}
 
==== JeugboekeResensies ====
{{DEFAULTSORT:Kruger, Louis}}
[[Kategorie:Afrikaanse skrywers]]