Humanitas: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
No edit summary
Sobaka (besprekings | bydraes)
Lyn 37:
''Om hulself te red van ydele vergeetagtigheid!'' —[http://www.math.nyu.edu/~crorres/Archimedes/Tomb/Cicero.html William Wordsworth (1770–1850), ''The Excursion'' (Boek Agt: "The Parsonage", lyne 220-230)]</poem></blockquote></ref> Deugsaamheid, het Cicero benadruk, is niks anders as die natuur wat ontwikkel word tot 'n toppunt van perfeksie nie, en daar bestaan gevolglik 'n gelykenis tussen mens en god: "''Est autem virtus nihil aliud quam in se perfecta et ad summum perducta natura; est igitur homini cum deo similitudio''".<ref>Kyk Cicero, [[De Legibus]], [http://www.thelatinlibrary.com/cicero/leg1.shtml Boek 1: 25].</ref></blockquote>
 
<blockquote>Cicero se ''humanitas'' … het in die eerste eeu herleef in [[SenecaLucius dieAnnaeus jongere|Seneca]] se bewering – te midde van sy weeklag oor Romeinse brutaliteit – dat die mens iets onskendbaar vir die mens is: “''homo res sacra homini''”; en sou weereens te voorskyn kom in [[Immanuel Kant|Kant]] se agtiende eeuse beroep op menslike selfbeskikking en in [[Voltaire]] se vrome opdrag: “Gedenk jou waardigheid as mens.” In die aanvang van sy ''[[Meditasies]]'', het keiser [[Marcus Aurelius]] uitgewei oor 'n essensiële opgawe van kwaliteite wat in samehang die verdienstelikhede uitmaak wat Cicero die ''humanitas'' genoem het en wat die ''philosophes'' gehoop het om in goeie maat te besit, naamlik: ingetoënheid, selfbeheer, manhaftigheid, weldadigheid, doelmatigheid, vrygewigheid, beredeneerdheid, verdraagsaamheid, en inskiklikheid aan natuurvoorskrifte.<ref>Peter Gay, ''The Enlightenment: The Rise of Modern Paganism'' (New York: W. W. Norton & Company, [1966] 1995), pp. 107–108.</ref></blockquote>
 
== Herlewing in 18de en 19de-eeuse Duitsland ==