Hirola: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Lyn 20:
| synonyms = ''Cobus hunteri'' <small>Sclater, 1889</small>
| range_map = Beatragus hunteri distribution.svg
| range_map_caption = VespreidingsgebiedVerspreidingsgebied van die hirola
}}
Die '''Hirola''' (''Beatragus hunteri'' soms ''Damaliscus hunteri''), ook bekend as '''Hunter se hartebees''', is die enige lid van die geslag ''Beatragus''.
 
== Uiterlik ==
HirolasHirola's staan bekend as die "vieroog-antilope", vanweë hul groot [[klier|glandulaepreorbitale praeorbitaleskliere]]. Die dier het 'n [[skofhoogte]] van 100 tot 125&nbsp;cm, is 120 tot 200&nbsp;cm lank en weeg 80 tot 118&nbsp;kg. Die stert is 30 tot 45&nbsp;cm lank. Hul pels is [[sandbruin]] van [[kleur]], gryser[[grys]]er by die [[mannetjie|bulle]] as by die [[wyfie|koeie]], met 'n ligte pens en 'n klein wit, brilagtige, strook op die brug van die [[neus]]. Die horings is liervormig en baie opvallend geringd.
 
== Leefgebied ==
Die Hirolahirola kom deesdae slegs op groot, droë vlaktes op die grens van [[Kenia]] en [[Somalië]] voor. Voorheen is die soort ook in Somalië aangetref, maar daar word vermoed dat hulle sedert 2005 [[Uitsterwing|uitgesterf]] is in dié land.
 
== Gedrag ==
Lyn 34:
 
== Weiding ==
Dié antilope is dagdiere en bestee hoofsaaklik diehul oggende en namiddae aan weiding. Naas gras vreet die Hirolahirola's soms ook [[blare]]. Die diere verkry die meeste van hul [[water|vog verkry die diere]] uit die oggenddou.
 
== Bedreig ==
Die Hirolahirola is 'n ernstig bedreigde diersoort. Daar is op die oomblik slegs nog tussen 500 en 1000 eksemplare in die natuur oor. In 1990 was daar nog ongeveer 7&nbsp;000 diere en slegs tien jaar vroeër was daar nog meer as 14&nbsp;000 getel. Die sterk afname is omrede hulle moet meeding met ander vee waar daar nie voldoende voedsel is in 'n gebied nie, en ook omdat hul habitat al meer geteister word deur ernstige droogtes. Die jagmaak op die dier het ook 'n rol gespeel.
 
== Verwysings ==