Iwan VI van Rusland: Verskil tussen weergawes

|titel = Keiser van die heleHele Rusland

'''Iwan VI Antonowitsj''' ([[Russies]]: Иоанн VI Антонович) ([[Sint Petersburg]], [[23 Augustus]] [[1740]] – [[Sjlisselboerg]], [[16 Julie]] [[1764]]) was van 1740 tot [[1741]] [[Keiser van die Hele Rusland|keiser]] van [[Rusland]].

Iwan was die seun van Anton Ulrich van Brunswijk-Wolfenbüttel en [[Anna Leopoldowna]], dogter van keiserin [[Anna van Rusland]] se suster Elisabeth. Anna het die agt weke oue seuntjie op [[5 Oktober]] [[1740]] aangeneem en hom as haar opvolger aangewys. In dieselfde maand is Anna dood en het Iwan keiser geword.

Sy belangrikste regent in die eerste drie weke van sy bewind was [[Ernst Johann Biron]], maar dié se teenstander [[Burkhard Christoph von Münnich]] het gesorg dat Biron ná net drie weke van sy amp onthef en deur ’n hof ter dood veroordeel is. Die vonnis is nie voltrek nie, maar hy is wel verban na ’n dorpie in Siberië. In sy plek is Iwan se ma as sy regent aangewys.

Iwan was gesond en dus ’n hindernis vir Elisabeth. Daarom het sy en ’n aantal vriende hom op [[6 Desember]] [[1741]], slegs dertien maande nadat hy aan die bewind gekom het, laat gevange neem met behulp van die paleiswag. Hy is eers in die fort by [[Dünamünde]] aangehou en daarna in [[Cholmogori]] aan die [[Witsee]], waar hy sonder sy familie die volgende twaalf jaar deurgebring het. Hier het hy niemand behalwe sy bewaker gesien nie. Nadat sy teenwoordigheid uitgelek het, is hy in 1756 laat opsluit in die fort by [[Sjlisselboerg]].

Nadat [[KatharineKatharina II van Rusland|KatharineKatharina II]] die troon in [[1762]] bestyg het, is hy nog strenger aangehou. Sy bewakers het opdrag gekry om hom te vermoor as enigiemand hom probeer bevry. Teen daardie tyd het twintig jaar van eensame aanhouding Iwan se geestestoestand aangetas, hoewel daar geen bewyse is dat hy versteur was nie.