Vickers Wellington: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
→‎Ontwikkeling: Verbeter, so hoop ek!
Lyn 24:
 
== Ontwikkeling ==
Die protoptipe was ontwikkel na aanleiding van spesifikasie B.9/32 en het op 15 Junie 1936 sy nooiensvlug voltooi. Die produksie vliegtuie se romp en rigtingroer het drasties ontwerp veranderinge ondergaan, wat bestel was na aanleiding van spesifikasie 29/36, se romp en rigtingroer het drasties ontwerp veranderinge ondergaan. Die eerste produksie vliegtuie het reeds op 23 Desember 1937 begin met vlugtoetse en die eerste Wellington is in Oktober 1938 aan Nr. 9 Eskader afgelewer. Die vliegtuie, wat in diens was toe die oorlog uitgebreek het, was aangedryf deur Pegasus-motors en was Mk1 en Mk IA modelle. Op daardie stadium was daar van Model Mk IC egter die meeste gebou, 2,685 vliegtuie. Daar was ook reeds voor die oorlog prototipes ontwikkel wat met ander motors toegerus was: Mk II was met Merlinmotors en Mk III was met Bristol Hercules stermotors toegerus.
 
Die eerste Britse bomaanval op Duitse teikens is deur die Wellington en Bristol Blenheim vliegtuie gedoen; hulle het Duitse skeepsvaart te Brunsbüttel aangeval. Gedurende middel Desember 1939 het hulle begin met nagtelike bombardering en was deel van die eerste aanval op [[Berlyn]] in Augustus 1940. Gedurende September 1940 het die Wellington sy verskyning gemaak in die [[Midde-Ooste]] en in die Verre-Ooste in 1942. TeenOp hierdiedaardie tydstadium was die Mk III die model in produksie waarvan 1,519 gebou was. Twee eskaders was egter ook reeds voorsien van Mk IV modelle; hulle was toegerus met Twin Wasp-motors. Die eerste maritieme verkenningsvliegtuig vir ''Coastal Command'', die Mk VIII, het in die lente van 1942 verskyn. Daar was 394 eenhede van Mk VIII gebou. Hulle het soortgelyke motors as model Mk IC gehad.
 
Daarna het verskeie modelle gevolg: Mk XI, XII, XIII en XIV. Hulle het verskillende weergawes van die Bristol Hercules-motors gehad asook verskille in operasionele toerusting. Terselfdertyd het die Wellington steeds diens gedoen in die ander oorlogsfronte; die Mk X (3,804 eenhede gebou) in die Midde-Ooste en asook [[Italië]]. Ander Wellingtons was verander na torpedodraers, seemyn-lêers, transportvliegtuie en die model D.W.1 was toegerus met elektro-magnetiese ringe om [[seemyn]]e te laat ontplof.