Wysiging soos op 09:12, 26 Desember 2016 wysig Naudefj (besprekings \| bydraes) Burokrate, Administrateurs 71 386 edits No edit summary ← Ouer wysiging		Wysiging soos op 18:59, 5 Februarie 2017 wysig maak ongedaan Oesjaar (besprekings \| bydraes) Burokrate, Administrateurs 195 636 edits →‎Lewensgeskiedenis: Spelfout Nuwer wysiging →
Lyn 58: Sy vroeë ervarings met sy gehoorgestremde moeder het 'n nuuskierigheid by die jong Aleck, soos hy in die familie bekend gestaan het, laat posvat oor die meganika van gehoor. Hy het op 'n baie jong ouderdom besef dat hy met sy ma kon kommunikeer as hy op 'n baie lae en duidelike toon naby haar voorkop praat waar sy die vibrasies van die klankenergie wat hy geskep het, kon ‘hoor’. Dit was onvermydelik dat hierdie ervarings later tot sy prestasies sou lei. As 'n onversadigbaar nuuskierige tiener het Aleck 'n masjien ontwerp wat koring kon ~~pel~~spel. Die toestel het 'n naelborsel en 'n spaan gekombineer wat op 'n draaiborselwiel geposisioneer was. Tydens 'n besoek aan Londen het hy sir Charles Wheatstone se “praatmasjien” gesien, en gou behep geraak met die idee om self een te maak. Saam met sy ouer broer het Aleck 'n meganiese toestel ontwerp en gebou wat die funksies van die menslike spraakstelsel (mond, keel, neus, tong, longe, ensovoorts) nageboots het en werklik klank voortgebring het! Op 16 is Aleck, toe 'n student aan die Universiteit van [[Londen]], geprikkel deur 'n tesis van Hermann von Helmholtz met die titel “Oor die Sensasie van Klank”. Aleck het 'n deel van die tesis verkeerd vertaal en is besiel deur wat hy gemeen het gelui het: “…klinkerklanke kan oor 'n draad oorgesein word.” Bell het later die volgende oor sy fout te sê gehad: “Dit het my selfvertroue gegee. As ek [[Duits]] kon lees, sou ek dalk nooit met my eksperimente met elektrisiteit begin het nie."

Alexander Graham Bell: Verskil tussen weergawes