Die IP verskaf 'n ''onbetroubare'' diens (d.w.s. 'n [[beste poging aflewering]]).
Dit beteken dat die netwerk geen waarborge oor die pakket maak nie en kan geen, sommige of al die volgende van toepassing wees:
* datakorrupsie
* uit volgorde pakkette (pakket A kan voor B versend word, maar B kan voor A ontvang word)
* duplikate kan ontvang word
* verlore of weggedoende pakkette
In terme van betroubaarheid is die enigste ding wat die IP doen is om te verseker dat die IP-pakket se hoof foutvry is deur die gebruik van 'n [[kontrolesom]].
Dit het die newe-effek tot gevolg dat pakkette met beskadigde hoofde weggegooi word met geen kennisgewingsvereistes aan beide kante nie ('n [[ICMP]]-boodskap mag egter gestuur word).
Om enige van die betroubaarheidskwessies aan te spreek moet 'n boonste laag protokol dit hanteer. Om byvoorbeeld die in volgorde aflewering te verseker sal die laag hoër op die data moet stoor totdat dit in die regte volgorde verder boontoe aangestuur kan word.
Die hoofrede vir hierdie gebrek aan betroubaarheid is om die kompleksiteit van [[roetebeheerder]]s te verminder. Dit gee die roetebeheerders ''carte blanche'' om te maak met die pakkette soos hulle wil. 'n Minder as ''beste poging'' sal egter die gebruikerservaring negatief raak. Dus al word daar geen waarborge gemaak nie sal 'n ''beter poging'' deur die netwerktoerusting, lei tot 'n verhoogde gebruikerservaring.
==IP-adressering en roetebepaling==
Een van die ingewikkeldste aspekte van die IP is seker dié van [[IP-adressering]] en [[roetebepaling]]. Adressering verwys na hoe die gasheer op die eindbestemming 'n [[IP-adres]] verkry en hoe subnetwerke van IP gasheeradresse verdel verdeel en saam gegroepeer word. IP-roetebepaling word deur alle gashere uitgevoer, maar is veral belangrik by internetwerk roetebeheerders, wat tipies van die [[IGP]]- of [[EGP]]-protokolle gebruik maak om die aanstuurbesluite van IP-datagramme te maak oor IP-verbinde netwerke.
