A.G. Visser: Verskil tussen weergawes

Reeds in sy skooljare dig hy en in sy tyd op Carnarvon publiseer hy onder die voorletters AV of AGV enkele geestige gedigte in die algemene trant van die Eerste Taalbeweging in ''Ons Klyntji''. Hierdie gedigte sluit in “''Di cigarette''”, “''Di eerste fersoek fan Japi an syn frou''”, “''’n Saak het twe kante''” en “''Oom Fani Brink''”, wat later deur S.J. du Toit in sy bundel “''Afrikaanse gedigte byeenfersameld''” opgeneem word. “''’n Saak het twe kante''” met subtitel “''Samespraak tussen Jan Aangeneem en Klaas Afgesê, o’er Sarie Takhaar''”, is ’n samespraak wat in Desember 1896 in “''Ons Klyntji''” verskyn en later deur [[F.C.L. Bosman]] opgeneem word in “''Di Bedriegers, Magrita Prinslo en ander Afrikaanse dramas en samesprake tot 1900''”. Hierin kan Jan, wat Sarie se jawoord gekry het, nie haar voortreflikhede en skoonheid genoeg besing nie, terwyl Klaas, wat afgesê is, haar nie genoeg kan slegsê nie. Die stuk word in 1907 in die Paarl deur die Christen Jeugvereniging van Warmwater opgevoer as “''My nooi se naam is Sarie Takhaar''”. Op universiteit in Skotland skryf Visser ’n aantal anonieme gedigte in Engels, wat in die universiteitsblad ''The Student'' gepubliseer word. Hoewel Visser na hierdie vroeë begin aanhou dig, neem hy dit nie ernstig op nie en word sy gedigte nie gepubliseer nie. Die enigste uitsondering is die gedig “''Die jongste burger''” wat in Oktober 1910 in ''Die Brandwag'' verskyn en later ook in sy debuutbundel opgeneem word. Dis eers wanneer Eugène Marais hom aanmoedig dat hy vanaf 1923 ernstig begin skryf en sy verse beskikbaar stel vir publikasie. Hierna verskyn etlike verse van hom in ''Die Huisgenoot'', ''Die Burger'', ''Die Boervrou'' en ''Die Kerkbode''.