Tegnologiese singulariteit: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
JMK (besprekings | bydraes) tekssorg |
JMK (besprekings | bydraes) kNo edit summary |
||
Lyn 36:
Die konsep van 'n tegnologiese singulariteit het reeds in die laat 1950s ontstaan. Stanislaw Ulam het in [[Mei]] [[1958]], verwysend na 'n gesprek met die wiskundige John von Neumann die volgende gestel:
"Eén van die gesprekke is toegespits op die steeds versnellende vooruitgang van tegnologie en veranderings in die aard van mense se lewenswyse, wat sou aandui dat 'n sekere onafwendbare singulariteit in die geskiedenis van ons menseras (of: resies) genader word, by welke punt ons menslike doen en late, soos ons dit tans ken, nie kan voortbestaan nie."
Die aanhaling word dikwels uit konteks gehaal en toegeskryf aan John von Neumann self. In [[1965]] beskryf die statikus I.J. Good 'n konsep wat nog meer lyk soos ons hedendaagse singulariteitsbegrip omdat hy ook die aspek van bo-menslike intelligensie insluit:
Lyn 47:
"Binne dertig jaar sal ons die tegnologiese middele hê om bomenslike intelligensie te skep. Kort daarna sal die menslike tydperk beëindig word."
Die singulariteit van Vinge word gereeld verkeerd verstaan as sou tegnologiese vooruitgang afstewe op oneindigheid, soos in ‘n wiskundige singulariteit.
"'n Platwurm kan vir een miljoen jaar na 'n [[opera]] kyk, maar hy sal daarvan nooit iets begryp nie."
Vinge skryf dat bomenslike intelligensie, of dit nou geskep word deur kubernetiese verbetering van die menslike brein (''Intelligence Amplification IA'') of deur [[kunsmatige intelligensie]] (''Artificial Intelligence AI''), beter in staat sal wees om hul eie intelligensie te vermeerder as die mense wat hulle maak. Vinge skryf:
| |||