Inflasie (kosmologie): Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
kNo edit summary
Lyn 6:
Die inflasieteorie is in die 1980's ontwikkel deur die [[fisikus|fisici]] [[Alan Guth]] en [[Andrei Linde]].<ref>Peebles, P.J.E. (1993). ''Principles of Physical Cosmology''. Princeton University Press. ISBN 0-691-01933-9</ref> Dit verduidelik die oorsprong van die grootskaalse struktuur van die kosmos.
 
Volgens die [[algemene relatiwiteit]]steorie het die hele heelal ontstaan uit een baie klein punt, of [[Singulariteit (sterrekunde)singulariteit]]. Dit het plaasgevind in die [[Chronologie van die heelal#Planck-tydperk|Planck-tydperk]] (tot 10<sup>-43</sup> sekonde ná die Oerknal). In die daaropvolgende tydperk, die [[Chronologie van die heelal#Groot verenigingstydperk|groot verenigingstydperk]] (tussen 10<sup>-43</sup> en 10<sup>-36</sup> sekonde),<ref name="autogenerated1">B. Ryden (2003) – ''Introduction to Cosmology'', Addison-Wesley, p. 196</ref> het die [[swaartekrag]] afgeskei van die ander drie [[basiese natuurkrag]]te ([[sterk kernkrag]], [[Elektromagnetisme|elektromagnetiese krag]] en [[swak kernkrag]]). In die [[Chronologie van die heelal#Kwarktydperk|kwarktydperk]] (van 10<sup>-12</sup> tot 10<sup>-6</sup> sekonde) het die heelal afgekoel tot onder 10&nbsp;biljard grade&nbsp;C en het die vier natuurkragte hul huidige vorm aangeneem.
 
Daar word aangeneem die heelal het teen dié tyd met minstens ’n faktor 10<sup>26</sup> uitgesit. Daarna het dit bly groei volgens die Oerknal-teorie, soos beskryf deur die [[Friedmann-vergelyking]]s, vanweë die toestandverandering van ’n [[skalaarveld]] met ’n uiters plat potensiaal.