Cisterciënsers: Verskil tussen weergawes

Die naam Cisterciënser ([[Frans]]: ''Cistercien'') is afgelei van die Latynse naam vir Cîteaux, 'n dorp naby [[Dijon]] in Oos-Frankryk. In 1098 het 'n groep Benediktyne-monnike uit die klooster Molesme 'n klooster in hierdie nedersetting gestig om hier streng volgens die monastiese reëls van Sint Benedictus van Nursia, die ''Regula Benedicti'', in afgesonderdheid van die wêreld te lewe en God te aanbid. Die bekendstes van hulle was Robert de Molesme, Alberic van Cîteaux en die Engelse monnik Stephen Harding wat as die nuwe klooster se eerste drie abde gedien het. Bernardus van Clairvaux het in 1113 saam met 'n dertigtal ander adellikes tot die abdy toegetree en 'n beslissende bydrae tot die vinnige uitbreiding van die orde gelewer.

 

 

Monastiese leefwyses is deur [[Protestantse Hervorming|Protestantse]] kerkhervormers as sinneloos geag om verlossing deur God te bereik. Die Protestantse hervorming in [[Engeland]] en die ontbinding van kloosters onder koning [[Hendrik VIII van Engeland|Hendrik VIII]] het, net soos die Franse en ander 18de eeuse rewolusies in vastelandse Europa, bygedra tot die orde se agteruitgang. Sommige kloosters het alle godsdienstige en politieke storms getrotseer en voortbestaan. So het die orde in die 19de eeu op baie plekke herleef. Vandag is daar meer as 2&nbsp;000 mans en vroue wat God in Cisterciënser-kloosters verheerlik.<ref>[http://www.ocist.org/ocist/en/ordine-cistercense-4/statistiche-2.html ''www.ocist.org: The Order Statistics. Besoek op 23 April 2017'']</ref>