Anna Geyer: Verskil tussen weergawes

'''Anna Elizabeth Geyer''' (née Joubert, [[Wellington, Wes-Kaap|Wellington, Kaapkolonie]], [[28 September]] [[1891]] – [[Kaapstad]], [[Suid-Afrika]], [[5 Desember]] [[1964]]) was ’n onderwyseres, welsynwerkster en vrou van ’n Suid-Afrikaanse hoë kommissaris in [[Londen]].

 

Geyer was die agste van 12 kinders van Schalk Joubert van die plaas Twyfeling, Wellington, en sy vrou, Margaretha Cillié, wat 'n sterk vormende invloed op haar dogter gehad het. Geyer het onderwys aan die [[Hugenote-seminarie]] op Wellington ontvang en is ook as kindertuinonderwyseres aan dieselfde inrigting opgelei. Daarna het sy 'n aanstelling op [[Kroonstad]] gekry waar sy die geskiedenisonderwyser Albertus Lourens Geyer ontmoet het. Ná hul huwelik op [[19 Februarie]] [[1921]] het sy hom na [[Berlyn]] vergesel waar hy sy studie voortgesit het.

 

In Augustus 1923 is Geyer as assistent-redakteur van die [[Kaapstad|Kaapse]] dagblad ''[[Die Burger]]'' aangestel en op [[30 Junie]] [[1924]] as tweede redakteur in die plek van dr. [[D.F. Malan]], wat in genl. J.B.M. Hertzog se kabinet opgeneem is nadat die [[Pakt-regering]], ’n koalisie tussen die [[Nasionale Party]] en die [[Arbeidersparty (Suid-Afrika, 1910)|Arbeidersparty]], aan bewind gekom het. Destyds het Geyer by die Kaapstadse tak van die [[Afrikaanse Christelike Vrouevereniging]] (ACVV) aangesluit waar sy dadelik 'n leidende rol gespeel het en eindelik van 1946 tot 1950 en daarna weer van 1954 tot 1964 as presidente van die hoofbestuur van die ACVV opgetree het. Saam met [[Ida Theron|A. (Ida) Theron]], mev. M. Roome en [[M.E.R.|M.E. Rothmann]] wat die "vierskaar" van die ACVV genoem is, het sy in die dertigerjare iets besonders van die Vereniging gemaak. Hulle het hulle onder meer beywer vir die bestryding van te vroeë skoolverlating deur blanke kinders (die sogenaamde Standerdsesserskomitee in 1932 gestig om dit te bekamp), beter en gevorderde gesondheidsdiens vir die platteland, huisvesting vir laagbesoldigde blanke meisies in Kaapstad, en projekte (veral by plaasskole) om leeslus aan te moedig. Deur haar toedoen het die [[Nasionale Pers]] in 1930 'n wisseltrofee geskenk om aan dié tak van die ACVV toe te ken wat die meeste in bogenoemde verband gedoen het. Volgens [[Alba Bouwer]] word Geyer by die ACVV veral onthou om die skerpsinnigheid en vreesloosheid waarmee sy probleme aangepak het.

 

Gedurende dr. Geyer se ampstermyn as Hoë Kommissaris in Londen (1950–'54) het sy 'n heel besonderse stempel as eggenote op dié amp afgedruk deur die intelligente en nugtere manier waarop sy haar deel van die werk verrig het. In 1965 het haar ''Briewe uit Highveld'', wat sy aan hul enigste kind, Magriet, geskryf het en deur M.E.R. saamgestel is, postuum verskyn. Hierin word 'n boeiende verslag gegee van haar verblyf in Londen.