Opper-Oostenryk: Verskil tussen weergawes

Net soos baie ander dele in Oostenryk is die gebied van die huidige deelstaat in die antieke tydperk deur [[Kelte]] bewoon wat later deur die Romeine verdring is. Later is dit deur [[Gote]], [[Hunne]] en [[Langobarde]] beset. In die [[Middeleeue]] het die streek deel uitgemaak van die hertogdom Stiermarke. Met die Vrede van Ofen (Buda), wat op 3 April 1254 gesluit is, en die Vrede van Wene van 31 Maart 1261 is die hertogdomme Oostenryk en Stiermarke opgedeel tussen die konings Ottokar II van Boheme en Bela IV van Hongarye. Ottokar het vervolgens die vorstedom "ob der Enns" gevestig.

 

 

Ná die verdeling van [[Huis van Habsburg|Habsburgse]] lande in 1564 het Opper-Oostenryk saam met [[Neder-Oostenryk]] en [[Boheme]] onder die gesag van keiser Maximiliaan II gekom. Vanaf omstreeks 1600 het, onder keiser Rudolf II en sy opvolgers, 'n grootskaalse Teenreformasie begin. Plaaslike opstandelinge, wat as bondgenote van die Boheemse Protestante weerstand gebied het, is gedurende die [[Dertigjarige Oorlog]] met die Boheemse nederlaag in 1620 uitgeskakel.