Abraham Aucamp: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes) |
Soedanese > Soedannese |
||
Lyn 51:
Die enorme land ten weste van Kenia was in die 1930's nog bekend as die Belgiese Kongo (later [[Zaïre]] en teenswoordig die [[Demokratiese Republiek van die Kongo]]. Destyds was in dié kolonie 70 verspreidwonende lidmate (kinders ingesluit) van die Gereformeerde Kerk. Ds. [[Derk Rumpff]] het hulle in 1930 besoek en eers weer ná vier jaar sou ds. Aucamp, onder uiters moeilike omstandighede, gaan huisbesoek doen en dienste hou. Daarvan skryf hy onder meer: "In elke brief wat ek ná my aankoms in Kenia uit die Kongo ontvang, het dit geblyk (d.i. die honger en dors na die [[Bybel|Woord]]) en nieteenstaande baie moeilikhede en teenhede, soos gebrek aan fondse, slegte tyd (baie reëns) ens., het diaken Sagrys Enslin en ekself op 27 Februarie 1934 daarheen vertrek."
Die vervoermiddel was 'n "Box Body Ford", wat swaar gelaai was. Daar moes genoeg kos vir etlike dae asook kampeervoorrade en beddegoed saamgeneem word. Daarby het die dominee gesorg vir 'n groot voorraad Bybels vir die mense in die Kongo. En so sou die eerste Afrikaanse Bybels asook Gereformeerde kerklike literatuur vir die eerste keer in daardie land met sy oerwoude ingedra word. Die roete was min of meer dieselfde as wat ds. Rumpff in 1930 gevolg het. Soms moes hulle feitlik 'n hele dag tussen moerasse en ruigtes deur worstel. Snags het hulle onder muskietnette geslaap. Op die tweede dag het hulle die [[Nyl]]rivier bereik, wat ongeveer 5 km breed is. Daar is die Fordjie "op twee blokke met planke aanmekaar" vasgemaak en deur inboorlinge oorgeroei. Dit was 'n gevaarlike onderneming. Rondom hierdie primitiewe vlot met pioniers van die Gereformeerde Kerk het dit van seekoeie gewemel en soms twee uur geduur voor hulle met groot moeite die oorkant kon bereik. En toe moes hulle teen die berge uitsukkel, dikwels in eerste rat. So byna kon hulle dit nie haal nie en dan het Sagrys Enslin gestoot dat die sweet hom aftap. Op 'n keer het die diaken geskree: "Pasop, Dominee, die kar kan terughardloop . . ." Toe hulle bo uitkom, is 'n sug van verligting geslaak. Ver onder hulle kronkel die reuse-Nyl. Dan vorder hulle daardie aand tot by Loropie, net slegs enkele kilometers van die [[Soedan|
Ds. Aucamp en ook die ander predikante wat in Kenia gewerk het, kon boeke oor gevaarlike reise geskryf het. Dis. Aucamp se geselskap kon drie weke lank al die broers en susters met hule kinders in daardie uitgestrekte wêreld besoek. Feitlik elke dag is dienste gehou en met die diaken wat as 'n hulpouderling deur die kerkraad benoem is, is ook sakramente uitgedeel. Met vreugde is die Afrikaanse Bybel diep in die oerwoude van Afrika in hul huise ontvang.
| |||