Ruïne: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
kNo edit summary |
kNo edit summary |
||
Lyn 3:
Die term '''ruïne''' (afgelei van '''Latyns''' ''ruere'' "[ineen]stort" en ''ruina'', in [[Afrikaans]] ook '''bouval''' genoem) verwys na enige mensgemaakte struktuur wat hom weens 'n gebrek aan onderhoudwerk, as gevolg van doelgerigte vernietiging (soos byvoorbeeld oorlogshandelinge) of natuurrampe tans in 'n vervalle toestand bevind.
Ruïnes kan onderverdeel word in twee kategorieë<ref>Franz Neuwirth: ''Ruinen - Versuch
* '''historiese ruïnes''' wat van oudsher of oor 'n lang tydperk in 'n vervalle toestand was sodat die oorspronklike bouvorm en doelwit moontlik tans nie meer bekend is nie; en
Lyn 13:
Water en vogtigheid, wat die muurwerk binnedring (byvoorbeeld as die dak ontbreek of lekkasies nie meer toegestop word nie), is die belangrikste oorsaak van natuurlike verval. Historiese en moderne boumateriale verskil in terme van duursaamheid van mekaar. Veldstene in historiese geboue (soos [[veldsteenkerk]]e), wat dig bymekaargepak is, is baie bestand teen water. Reënwater loop vinnig af, terwyl grondwater nie eers kan opstyg om die stewige klipwerk te deurdring nie.
[[Baksteen|Bakstene]] daarenteen is nouliks bestand teen verwering en verval. Weens hul poreuse struktuur suig hulle water op. Tegelykertyd kan humiedsure en soute, wat self sterk higroskopies (wateraantrekkend) is, die baksteenmuurwerk binnedring. Sodra temperature benede vriespunt daal, sal bevrore water weens sy groter volume druk op die baksteenwande begin uitoefen en hulle uiteindelik laat bars. Die bakstene sal verder verweer tot baksteenstof. In koeler tot gematigde klimaatsones sal dié soort vriesprosesse in die oorgangstye tussen somer en winter 'n paar maal per dag voorkom.
== Verwysings ==
| |||