Relatiewe voorkoms: Verskil tussen weergawes

Met '''relatiewe aanwesigheid''' of '''relatiewe teenwoordigheid''' ('''RA''') word by [[chemiese element]]e per [[isotoop]] aangedui hoe volop dit proporsioneel op [[aarde]] voorkom. Die [[atoommassa]] wat by elke element vermeld word, is 'n geweegde gemiddelde van die atoommassa's van alle natuurlike isotope, waarby die relatiewe aanwesigheid die wegingsfaktor is.

 

Namate die kernlading hoër word, kom die stabiele isotope steeds verder bo die lyn Z = N te lê. Daaruit blyk dat kerne met 'n hoë kernlading stabiel is by 'n groter neutronoorskot. Vir swaarder elemente met 'n ewe atoomgetal neem die aantal stabiele isotope toe. [[Helium]] en [[koolstof]] het 2 stabiele isotope, [[suurstof]], [[neon]], [[magnesium]], [[silikon]], [[argon]], [[chroom]] en [[yster]] het 3, [[swawel]] en [[kalsium]] het 4 en [[titaan]] en [[nikkel]] het 5.