Ming-dinastie: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k Wysigings deur Mingdynastyavenger teruggerol na laaste weergawe deur Aliwal2012
Lyn 66:
As ’n inheemse heersershuis wat die gehate buitelanders verdryf het, was die Ming geneig tot isolasie ten opsigte van die buitewêreld. Sewe vlootekspedisies na die [[Indiese Oseaan]] was ’n uitsondering op die reël. Die bedreiging van die Mongoolse stepperuiters het egter ’n probleem gebly en dus het die Ming ’n groot leër in stand gehou en die duisende kilometer lange [[Groot Muur van Sjina|Groot Muur]] in die noorde versterk. Die kusstreke is weer bedreig deur seerowers, en die eerste [[Europa|Europeërs]] het hul verskyning gemaak: [[Portugal|Portugese]], [[Spanje|Spanjaarde]] en ná 1600 [[Nederland]]ers.
 
Die 16de eeu was in baie opsigte die bloeitydperk van die dinastie. Op kulturele gebied het die toenemende verstedeliking en die uitbreiding van die boekdrukkuns tot ’n groter diversiteit en verfyning gelei. Die kontak met die Europeërs het byvoorbeeld gelei tot SjinaChina se kommersialisering en ’n groter produksie deur ambagslui, veral in die delta van die [[Yangtze]]rivier. Die land het kennis gemaak met nuwe landbougewasse uit [[Amerika]], soos mielies en aartappels. Chinese produkte soos sy en [[porselein]]ware was baie gewild onder die Europeërs. Amerikaanse en [[Japan]]se [[silwer]] het die land binnegestroom. Ongemunte silwer het die land se papiergeld, wat weens hiperinflasie feitlik nutteloos geword het, as die belangrikste betaalmiddel vervang.
 
Die begin van die 17de eeu was egter ’n tyd van rampspoed vir die ryk. Weens die verslegting van die klimaat tydens die Klein Ystyd het die een misoes op die ander gevolg, en dit het gelei tot ’n hongersnood en rebellie. Onderbrekings in die invoer van silwer het terselfdertyd ’n fiskale krisis veroorsaak. Die regering kon die land nie verder beheer nie en in 1644 het die opstandeling Li Zicheng die hoofstad, [[Beijing]], ingeneem. Die laaste Ming-keiser het hom in die Verbode Stad opgehang.