Verskil tussen weergawes van "DNS"

DNS (wysig)

Wysiging soos op 11:41, 11 Junie 2017

1 060 grepe bygevoeg , 3 jaar gelede

Inligting oor nukleotides bygewerk, omskrywing van chromosome verander en adisionele verbindings na ander bladsye bygevoeg

Naaldekoker

1

wysiging

Wysiging soos op 09:20, 30 Desember 2016 (wysig) Burgert Behr (besprekings \| bydraes) k ← Ouer wysiging		Wysiging soos op 11:41, 11 Junie 2017 (wysig) (maak ongedaan) Naaldekoker (besprekings \| bydraes) (Inligting oor nukleotides bygewerk, omskrywing van chromosome verander en adisionele verbindings na ander bladsye bygevoeg) Etiket: Visuele teksverwerker Nuwer wysiging →
[[Lêer:DNA Overview.png\|border\|right\|190px]] '''Deoksiribonukleïensuur''' oftewel '''DNS''' is die belangrikste draer van [[~~genetika~~Erflikheidsleer\|erflike inligting]] in alle bekende organismes en sommige [[Virus\|virusse]]. In [[Engels]] word dit ''DNA ''genoem. 'n DNS-molekuul bestaan uit twee lang stringe nukleotides, wat saam tot 'n ~~dubbele heliks~~dubbelheliks buig. Die twee stringe is aanmekaar verbind deur sogenaamde basispare. 'n Basispaar verbind twee nukleotides wat teenoor mekaar lê. Die volgorde van nukleotides in 'n string word 'n sekwensie genoem. Omdat daar in prinsiep oneindig baie sekwensies moontlik is, kan die volgorde van nukleotides unieke erflike inligting verskaf. Die DNS van alle organismes is saamgestel uit vier nukleotides; [[adenien]] (A), [[timien]] (T), [[sitosien]] (C) en [[guanien]] (G). Dié vier nukleotides kan in enige volgorde langs mekaar verbind wees om die een ruggraat van die dubbelheliks te vorm. Daarenteen kan elke nukleotide net met ’n spesifieke nukleotide teenoor mekaar verbind om ’n basispaar te vorm. So byvoorbeeld kan A net teenoor T verbind wees en C net teenoor G. Terwyl die verbinding van nukleotides langs mekaar stabiele [[Kovalente binding\|kovalente]] verbingdings is, is die verbindings teenoor mekaar swakker [[Waterstofbinding\|waterstof]] verbindings. Dit verseker dat dit moeilik is om die dubbelheliks loodreg te sny, maar maklik om dit in die lengte oop te trek soos ’n ritssluiter. Die eienskap om DNS oop te rits, maak [[DNS-replisering]] moontlik wat op sy beurt ’n vereiste is vir [[selverdeling]]. In organismes word die DNS binne-in 'n sel in die vorm van [[chromosoom\|chromosome]] aangetref. Chromosome kan miljoene basispare bevat. Deur middel van DNS-replisering word die DNS in 'n chromosoom gekopieer. Hierdie kopiëring word gevolg deur selverdeling. Sodoende kry elke sel 'n kopie van die DNS en kan daar deur voortplanting DNS deurgegee word aan die nageslag. In [[Eukarioot\|eukariote]] kom DNS net binne die selkern voor en meeste eukariote sal verskillend lengtes DNS huisves wat elk bestaan uit miljoene basispare. Binne die selkern is DNS verpak in die vorm van [[chromosome]] wat die ruimtelike ordening van DNS vergemaklik voor, tydens en na selverdeling. In baie [[Prokarioot\|prokariote]] kom DNS in die vorm van ’n kring voor en omdat prokariote aansienlik kleiner is as prokariote, word DNS nie verpak in chromosome of is nie beperk tot ’n selkern nie. {{saadjie}} ~~{{saadjie}}~~ [[Kategorie:Genetika]]