Mioseen: Verskil tussen weergawes

In die vroeë tot midde-Mioseen het Antarktika se yslaag partykeer uitgebrei en gekrimp. Die kleinste yslaag het toendraplantegroei tot 80 km van die kus moontlik gemaak en dit het ook ooreengekom met hoë [[koolstofdioksied]]vlakke in die atmosfeer (>500 ppm). Die laagste vlakke (<280 ppm) het saamgegaan met die grootste uitbreiding van die yslaag tot in die oseaan. Hierdie gegewens is belangrik vanweë die [[aardverwarming]] wat in die komende jare kan optree.<ref>{{webaanhaling|url=http://www.pnas.org/content/113/13/3453.full|titel=Antarctic ice sheet sensitivity to atmospheric CO2 variations in the early to mid-Miocene {{Outeur|Richard Levy et al.}} PNAS 113 no. 13, 3453–3458}}</ref> Die yslaag op [[Antarktika]] het omtrent 14 mj gelede amper die onlangse omvang bereik, maar hierdie groei het met 'n hoër temperatuur van die oppervlaktewater van die Suidelike Oseaan gepaard gegaan.<ref>{{webaanhaling|url=http://www.nature.com/ngeo/journal/v7/n5/full/ngeo2119.html|titel=

Climate warming during Antarctic ice sheet expansion at the Middle Miocene transition, Nature Geoscience 7, 376–381, {{Outeur|Gregor Knorr, Gerrit Lohmann}} (2014)}}</ref>

 

==Verwysings==