Jan F.E. Celliers: Verskil tussen weergawes

'''Jan Celliers''' (1865–1940) was 'n [[Afrikaans]]e [[digter]], [[skrywer|kortverhaalskrywer]] en [[dramaturg]]. Hy is veral bekend vir ''Die vlakte en ander gedigte'' (1908) en die epiese gedig ''Martjie'' (1911). Een van sy bekendste gedigte is ''Dis al''.<ref name="HAT Taal-en-feitegids">HAT Taal-en-feitegids, Pearson, Desember 2013, ISBN 978-1-77578-243-8</ref>

Celliers het in 1874 met 'n [[ossewa]] na [[Pretoria]] getrek, waar sy vader, [[Jan F. Celliers]] oprigter en eerste redakteur geword het van ''[[Die Volkstem|De Volksstem]]'' geword het. Hy studeer in Pretoria, [[Stellenbosch]], [[Wellington]] en [[Delft]] (1887–1890). Daarna het hy as landmeter en later as staatsbibliotekaris opin Pretoria (1894–1899) gewerk. Tydens die [[Anglo-Boereoorlog]] was hy op kommando en het hy 'n oorlogsdagboek gehou, wat later gepubliseer is. Ná die oorlog het hy saam met sy gesin na [[Europa]] verhuis, waar hy hom in die letterkunde verdiep het. In 1907 keer het hy en sy gesin na Suid-Afrika terug.<ref name=":0">Geni: http://www.geni.com/people/Johannes-Francois-Elias-Celliers/6000000012479011435</ref>

Hy was die medestigter van ''[[Die Brandwag]]'', wat bedoel was om Afrikaans as taal te bevorder. Hy was in hierdie tyd ook werksaam in die departement van binnelandse sake in Pretoria werksaam. Van 1918 tot met sy aftrede was hy professor aan die [[Universiteit van Stellenbosch]]. Ná sy aftrede vestig hy hom eers in [[Kaapstad]], maar later op [[Harrismith]] in die [[Vrystaat]].