NG gemeente Heidelberg, Gauteng: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes) No edit summary |
Morne (besprekings | bydraes) No edit summary |
||
Lyn 55:
== Die herbegrafnis van ses gesneuweldes ==
[[Lêer:Herbeggrafnis van gesneuweldes op Heidelberg.jpg|duimnael|regs|300px|Die kiste van die ses gesneuweldes wat herbegrawe is.]]
Op [[17 Oktober]] [[1903]] het daar 'n baie groot en indrukwekkende gebeurtenis in die gemeente voorgekom: die herbegrafnis in die Kloof-kerkhof van twee diakens van die gemeente, genl. C.J. Spruyt en kmdt. J.L. Kriegler en nog ses ander gesneuweldes. Aan die verrigtinge het verskeie predikante deelgeneem, o.a. ds. [[Hermanus Bosman|H.S. Bosman]], voorsitter van die Algemene Kerkvergadering, en onder die aanwesiges was daar manne soos kmdt.-genls. [[Louis Botha]] en [[Christiaan de Wet|C.R. de Wet]], asst.-genls. [[Jan Smuts|J.C. Smuts]] en J. Kemp, genls. [[Chris Muller|C.H. Muller]], P.R. Viljoen, H.A. Alberts en C. Brits. Van hierdie manne het ook as slipdraers van genl. Spruyt opgetree. Agter die kis van genl. Spruyt het eers sy adjudant, Jurie Human, met genl. Spruyt se getroue perd, Scot, gestap, en daarna die naasbestaandes en offisiere van die distrik.
Vir kmdt. Kriegler het diakens as draers opgetree en ouderlinge as slipdraers, en hulle is gevolg deur die naasbestaandes en kerkraadslede van die gemeente. In die kerk het ds. Louw en ds. [[Jac van Belkum]] voorgegaan. Die hoofrede is waargeneem deur ds. [[Jimmy Louw|J.M. Louw]], wat die veldprediker onder genl. Spruyt was. In die kerk is daar toesprake gelewer deur kmdt.genls. C.R. de Wet en Louis Botha terwyl genls. Smuts en Viljoen in die kerkhof die woord gevoer het. Ds. [[Hermanus Bosman|H.S. Bosman]] het die gebed by die graf gedoen.
Genl. Cornelis Johannes Spruyt is op [[24 April]] [[1857]] gebore. Hy was dus 44 jaar oud toe hy op [[20 Julie]] [[1901]] oorlede is. Hy is langs die spoorlyn tussen Val en Standerton deur 'n vyandelike koeël getref en het as gevolg daarvan 'n halfuur later gesterf. Die kerkraad is in besit van 'n aantal briewe wat hy van die slagveld aan sy vrou geskryf het. Daaruit blyk dit onder meer hoe 'n innig gelowige mens hy was. Hy het sy kerk baie jare lank as diaken gedien. Ook was hy 'n Sondagskoolonderwyser. As gevolg van hierdie feit het die Sondagskoolkinders ’n koorsang by die graf gelewer. Sy besonderse persoonlikheid het 'n onbekende tot 'n lykdig van elf versies geïnspireer.
Lyn 91:
== Mev. ds. Louw se dood ==
[[Beeld:Maria Rowan Louw.jpg|duimnael|links|180px|Mev. ds. Louw is oorlede terwyl haar man nog predikant was van Heidelberg.]]
Op [[29 April]] [[1920]] is mev. Maria J. Louw (geb. Rowan) in die ouderdom van 60 jaar oorlede nadat sy reeds geruime tyd lydende was. Op [[1 Mei]] is sy in teenwoordigheid van 'n groot skare gemeentelede en 'n hele aantal evangeliedienaars begrawe. In die kerk is die rede gevoer deur di. [[Hermanus Bosman|H.S. Bosman]] en D. Theron terwyl ds. [[William Nicol]] die gebed gedoen het. By die graf het ds. [[Jimmy Louw|J.M. Louw]] die woord gevoer. Die hulde wat die Kerkraad as mosie van roubeklag aan haar gebring het, was die volgende: “Wij willen verder bij deze gelegenheid onze hoge waardering uitspreken van wat uw ontslapene dierbare voor ons en onze gemeente vooral geweest is. Zij was een ware moeder voor de gemeente, en wij zullen haar zeer missen."
== Ds. C.B. Brink kom na Heidelberg ==
| |||