Andrew Murray: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes)
Morne (besprekings | bydraes)
No edit summary
Lyn 108:
== Sy bydrae tot die onderwys ==
[[Lêer:Hugenote-kollege.jpg|duimnael|links|280px|Die [[Hugenote-kollege]] is die opvolger van drie opvoedkundige instellings op [[Wellington]], waarvan die Hugenote-seminarie, opgerig in 1874, die geesteskind van ds. Murray was. Dit het aanleiding gegee tot die stigting van talle soortgelyke instellings oral in Suid-Afrika.]]
Die saak van die onderwys het ds. Murray so diep aangegryp dat hy meermale maande lank uit sy gemeente op kollektereise gegaan het. Op die eerste reis is £2 300 byeengebring en is hy bo-op die [[Bainskloofpas]] geesdriftig deur sy gemeente terugverwelkom. In 1877 het hy 'n oorsese reis onderneem om die eerste vergadering van die Presbiteriaanse Alliansie in [[Edinburg]], [[Skotland]], by te woon en het hy daarin geslaan om J.R. Whitton te vind as hoof van die [[Normaal School, Kaapstad|onderwyskollege of normaalkollege]] wat pas in Kaapstad opgerig is. Die besluit van die NG Kerk tot die oprigting van sowel die normaalkollege as die Goede Hoop-seminarie vir meisies (wat vandag nog bestaan as die Good Hope Seminary for Girls) in Kaapstad was grotendeels aan sy bemoeiing te danke. Weldra het na aanleiding van die eerste seminaries nog meer elders in die [[Kaapkolonie]] ontstaan, in [[Bloemfontein]], op [[Bethlehem]], op [[Greytown]] en selfs een in [[Pretoria]], opgerig deur ds. [[Hermanus Bosman|H.S. Bosman]], wat sterk deur ds. Murray se gedagtes oor die onderwys beïnvloed is.
 
Selfs reeds as student in Utrecht het ds. Murray in sendingwerk belanggestel. Volgens sy interpretasie van die [[Bybel]] is dit die plig van elke Christen om sendingwerk aan te help deur gebed, wat dit dus vir die Heilige Gees moontlik sal maak om ook op ander mense neer te daal.<ref>{{en}} Murray, A.H. in Potgieter, D.J. (ed.) 1972. ''[[Standard Encyclopaedia of Southern Africa]]''. Cape Town: Nasionale Opvoedkundige Uitgewery (Nasou)</ref> Daarom het Murray verkondig dat die sending die Kerk se hooftaak is. In 1857 het die Kaapse Kerk besluit om 'n aanvang te maak met buitelandse sending en Murray het hom tot sy dood hiermee bemoei. Die snelle uitbreiding van die land het aanleiding gegee tot 'n tekort aan evangeliedienaars, hoewel ds. Murray op sy uitgebreide reise agtergekom het daar was baie jong mense wat bereid was om hul toe te wy aan sendingwerk. Die groot gemeentes van sy Kerk en die lang afstande om kerk en skool te bereik, het volgens prof. [[G.B.A. Gerdener]] swaar op ds. Murray se hart gerus; dit het die opening in Oktober 1877 van die [[Sendinginstituut]] op Wellington tot gevolg gehad waar sendelinge, godsdiensonderwysers en oefenaars opgelei kon word.