Slag om Brittanje: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
verbeter
Lyn 2:
|conflict=Slag om Brittanje
|image=[[Lêer:LondonBombedWWII full.jpg|250px]]
|caption=Die bombardering van Londen.
|partof=[[Tweede Wêreldoorlog]]
|date=10 Julie – 31 Oktober 1940
Lyn 26:
Van Julie 1940 was die vernaamste teikens konvooie [[skip|skepe]] en [[hawe]]ns, soos by [[Portsmouth]]. 'n Maand later verskuif die [[Luftwaffe]] sy aanvalle na vliegvelde en ander infrastruktuur. Soos die stryd vorder, het die Luftwaffe ook fabrieke geteiken.
 
[[Radar]]stasies lanslangs die kus is verwoes, tot slegs een mas staande gebly het. Die Britte moes noodgedwonge 'n rugsteunstelsel van menslike waarnemers ingespaninspan om inligting by hulle hoofkwartier te kry. Die meeste geskiedkundiges is dit eens dat Duitsland op diedié stadium die gevegte gedomineer het.<ref name=Bungay>Bungay, Stephen. 2000. The most dangerous enemy: a history of the Battle of Britain. London: Aurum Press. ISBN 1-85410-721-6 (hardcover) ISBN 1-85410-801-8 (paperback)</ref>
 
== Deel 2: Burgerlike teikens ==
[[Lêer:Heinkel He 111 during the Battle of Britain.jpg|duimnael|Duitse [[Heinkel He 111]]-bomwerpers tydens die Slag om Brittanje]]
 
Uiteindelik het die Luftwaffe bevolkingsentra, soos dorpe en stede, begin bombardeer, asook fabrieke. Toe die RAF [[Berlyn]] en Duitse lugbasisse in [[Frankryk]] aanval, beveel [[Adolf Hitler]] die Luftwaffe om op die Britse stede te fokus.<ref name="Bungay" />{{Rp|p305}} Hierdie terreuraanvalle was ontwerp om paniek te saai en die Britte se moraal te breek.
 
Op 7 September 1940 is met 'n massiewe reeks klopjagte op die [[Teems]] in Londen begin. Byna vierhonderd bomwerpers en meer as seshonderd vegters het die Britse hawe dag en nag aangeval.
 
Die RAF se Groep 11-eskader het opgestyg om hulle te ontmoet, in groter getalle as wat die Luftwaffe verwag het. Groep 12 se "Big Wings"-eskader het twintig minute geneem om tot formasie te kom en mis hul beoogde teiken, maar kom 'n klomp bomwerpers teeteë terwyl hulle nog klim. Met hul teruggekeertuiskoms blameer hulle hul beperkte sukses op die feit dat hulle te laat ingeroep is.<ref name=7sept>Putland, Alan L. [http://www.battleofbritain1940.net/0036.html "7 September 1940."] ''Battle of Britain Historical Society''. Besoek op 12 Augustus 2009.</ref><ref>Putland, Alan L. [http://www.battleofbritain1940.net/0037.html "7 September 1940 – The Aftermath."] ''Battle of Britain Historical Society''. Besoek op 12 Augustus 2009.</ref>
 
Die Luftwaffe het hul oggend-aanvalleoggendaanvalle begin staak, en eers laatmiddag met aanvalle op Londen begin, vir 57 opeenvolgende nagte 'n ry.
 
Die Britse lugbevel se moraal was laag en hulle het 'n tekort aan manskappe en toerusting ondervind, maar die gebrek aan Duitse aanvalle op lugvelde het hulle toegelaat om dit te herbou. Week na week het hulle sterker geword, terwyl die Lutfwaffe se verliese bly groei het.
 
Op 15 September is twee massiewe golwe van Duitse aanvalle afgeweer. Elke vliegtuig van Groep 11 is hiervoor ingespan. Op hierdie belangrike dag is 60 Duitse en 26 RAF-vliegtuigvliegtuie afgeskiet. Dié Duitse nederlaag noop Hitler om voorbereidings vir die inval van Brittanje uit te stel. In die aangesig van toenemende verliese en die gebrek aan goeie plaasvervangers, het die Luftwaffe na nagtelike aanvalle oorgegaan.
 
Op 27 September is 'n [[Junkers Ju 88]]-vliegtuig ná sy klopjag op Londen in [[Kent]] afgeskiet.<ref name=KO>Green, Ron and Mark Harrison. [http://www.kentonline.co.uk/kentonline/news/2009/september/30/battle_of_graveney.aspx "Forgotten frontline exhibition tells how Luftwaffe fought with soldiers on Kent marshes."] ''KentOnline'', 30 September 2009. Besoek op 21 Augustus 2010.</ref> Die Duitse vlieëniers oorleef en het op die grond met die plaaslik gestasioneerde Britse troepe slaags geraak. Dit was blykbaar die eerste keer in byna 300 jaar wat gewapende indringers met Britse soldate op Britse bodem slaags geraak het.<ref name="KO" />
 
== Verwysings ==