Betastraling: Verskil tussen weergawes

Daar is twee soorte betastraling. Gewoonlik bestaan dit uit negatief gelaaide [[betadeeltjie|β^-]]s wat eintlik niks ander is as [[elektron]]e wat met hoë energie uitgesaai deur word [[betaverval]] van 'n instabiele kern. Die ander soort is β⁺-deeltjies. Hulle is [[positron]]e, die positiewe antideeltjies van die elektrone.

 

 

Positrone se lewensduur is beperk omdat hulle skielik 'n elektron sal teenkom en annihilasie sal ondergaan. Die betastraling van {{sub sup|22|11}}Na word aangewend as 'n bron van positrone om materiale se struktuur te bestudeer. Hulle lewensduur hang af van die elektrondigtheid in die materiaal en kan gemeet word. Hierdie tegniek word positronannihilasiespektroskopie genoem.<ref>{{webaanhaling|url=http://www.xray.cz/ms/bul2001-2/prochazka.pdf|titel=Positron annihilation spectroscopy {{Outeur|I. Procházka}} Materials Structure 8(2) 2001 bls. 55}}</ref>