Boeing F/A-18E/F Super Hornet: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k klein opruim
Lyn 23:
}}
 
Die '''Boeing F/A-18E Super Hornet''', en die verwante tweesitplek F/A-18F, is tweemotorige [[vliegdekskip]]-instaatbruikbare multirolvegvliegtuiemultirol[[vegvliegtuie]] gebaseer op die [[F/A-18 Hornet]]. Die F/A-18E enkelsitplek en F/A-18F tandemsitplekvariante is groter en meer gevorderde weergawes van die F/A-18C en D Hornet.
 
Die Super Hornet het 'n interne 20 mm M61 roterende kanon en kan lug-tot-lug missiele en lug-tot-grond wapens dra. Bykomende brandstof kan in tot vyf eksterne brandstoftenks gedra word, en die vliegtuig kan ook as 'n lugtenkwa gekonfigureer word deur die toevoeging van 'n eksterne in-vlug-brandstofhervulstelsel. Die Super Hornet is ontwerp en aanvanklik deur McDonnell Douglas gebou, met sy nooiensvlug in 1995. Volle produksie van die vliegtuig het in September 1997 begin, net ná die samesmelting van McDonnell Douglas en [[Boeing]] die vorige maand.
Lyn 30:
 
== Tegniese gegewens ==
Lengte: 18.,31 m<br />
Vlerkspan: 13.,62 m<br />
Hoogte: 4.,88 m<br />
Leë massa: 14 &nbsp;552 kg<br />
Maksimum snelheidMaksimumsnelheid: Mach 1.,8<br />
Maksimum opstygmassa: 29 &nbsp;937 kg<br />
Reikafstand: 2&nbsp;346 km plus twee AIM-9s<br />
Diensplafon: 15&nbsp;000+ m (50&nbsp;000+ vt)<br />
EnginsEnjins: 2 General Electric F414-GE-400 turbowaaierenjins<br />
Droë stukrag: 62.,3 kN elk<br />
Stukrag met [[nabrander]]: 97.,9 kN elk<br />
Brandstofkapasiteit: 6&nbsp;354 kg (intern) plus 7&nbsp;381 kg (ekstern)