Maagdeburg: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
JMK (besprekings | bydraes)
JMK (besprekings | bydraes)
Lyn 100:
In 1035 is Maagdenburg amptelik as die gasheerstad van 'n beduidende handelskou erken - danksy 'n patent het die stad die reg gekry om handelskoue en konvensies te hou. 'n Groot aantal besoekers uit ander lande het na Maagdenburg gestroom om hier handel te dryf. 'n Maagdenburgse silwermunt uit die 11de eeu is byvoorbeeld in Sandur, 'n dorp op die [[Faroëreilande]], gevind.
 
In 1126 het Norbert von Xanten, wat later heilig verklaar is, aartsbiskop van Maagdenburg geword. Die sogenaamde "Maagdenburgse Reg", wat hier ontwikkel is, is destyds as prakties, modern en voorbeeldig beskou en sodoende in baie gebiede van Sentraal- en Oos-Europa oorgeneem. Aartsbiskop Wichmann het in 1188 die sogenaamde ''Privileg'' ("voorreg") volgens Maagdenburgse Reg vir die stad aangeneem. In dieselfde jaar is die meeste van Maagdenburg se houthuise in 'n brandramp verniel. Hulle is tydens didie heropbou, wat tot in die 13de eeu voortgeduur het, deur steengeboue vervang. Maagdenburg het geleidelik tot een van die beduidendste middeleeuse handelstede en 'n belangrike politieke sentrum in Noordoos-Duitsland ontwikkel.
 
Alhoewel die Maagdenburgers hulle in die 12de eeu van hul owerheid - die aartsbisdom Maagdenburg - losgemaak het, het hulle nooit volledige [[selfbeskikking]] gekry nie. In 1294 het die burgers nogtans die ampte van skout en burggraaf van die aartsbiskop gekoop wat hulle voortaan self beklee het. Dit was die begin van 'n soort munisipale selfregering. Teen die einde van die 13de eeu het Maagdenburg by die [[Hanse]]verbond aangesluit en naas Braunschweig tot 'n belangrike sentrum van die Saksiese Verbond van Stede ontwikkel.
 
Omstreeks 1430 het politieke geskille tot 'n militêre konfrontasie tussen die stad en die aartsbiskop gelei. Op die Konsilie van Basel is een van 'n aantal pogings onderneem om hierdie konflik te besleg. In 1500 is die aartsbisdom by die Nedersaksiese Rykskreits ingesluit; MaagdeburgMaagdenburg se bevolking het in hierdie periode sowat 40 000 mense beloop. Die aartsbiskop het sy setel in 1503 na Halle verskuif. Met die invoering van die Reformasie het die spanninge tussen stad en aartsbisdom verskerp. Nadat [[MaartinMartin Luther]] in Junie 1524 verskeie kere gepreek het, is die Reformasie in alle Maagdenburgse kerke - behalwe vir die domkerk - op 17 Julie 1524 amptelik ingevoer. Georg von Mecklenburg het vervolgens met die steun van keiser Karl V 'n veldtog teen Maagdenburg onderneem. Nadat die stedelike troepe naby Hillersleben 'n swaar nederlaag gely het, het Georg von Mecklenburg die stad van 22 September 1550 tot 5 November 1551 beleër. Die beleg is met 'n vredesooreenkoms beëindig, en as 'n sentrum van die verset teen die gedwonge rekatolisering het Maagdenburg, wat tussen 1547 en 1562 selfs onder ryksban gestaan het, het die erename ''Unseres Herrgotts Kanzlei'' ("Kanselary van ons Heer") en ''Heilige Wehrstadt des Protestantismus'' gekry.
 
=== Die Dertigjarige Oorlog ===