H.P. van Coller: Verskil tussen weergawes

Hendrik Petrus (Hennie) van Coller is op 24 Maart 1949 in [[Pretoria]] gebore as seun van Hendrik en Elizabeth van Coller. Hy matrikuleer in 1966 aan die Hoërskool Florida. Aan die [[Universiteit van die Witwatersrand]] behaal hy in 1969 die [[Baccalaureus artium|B.A.-graad]] in Regte en in 1970 die B.A. Honneurs-graad met lof. Hierna studeer hy verder aan die Randse Afrikaanse Universiteit waar hy in 1973 die M.A.-graad verwerf met ’n verhandeling oor “''Die nasionale element in die skeppende werk van N.P. van Wyk Louw''”. Tussen 1973 en 1975 studeer hy onder professor D.W. Fokkema vir die Doktoraal in Algemene Literatuurwetenskap en Nederlandse Letterkunde aan die Rijksuniversiteit van [[Utrecht]] in [[Nederland]] en behaal die Drs. Litt. et Phil.-graad. Sy hoofrigting is Comparistiek en sy byvakke is Theoretische Literatuurwetenschap en Nederlandse Letteren. Hierna promoveer hy in 1981 (D.Litt.-graad) aan die [[Randse Afrikaanse Universiteit]] met ’n proefskrif oor “''Etienne Leroux as siklusbouer''”. Hy doen ook in 1980–81 navorsing aan die Rijksuniversiteit van Utrecht. Vir sy studies word verskeie beurse aan hom toegeken, onder meer deur die [[Raad vir Geesteswetenskaplike Navorsing]] in 1969 vir sy honneurs studies, in 1970–71 vir sy meestersgraad studies, in 1973–75 vir sy doktorale studies, in 1979–80 vir sy proefskrif en in 1980–81 vir sy post-doktorale navorsing. Die Nederlands-Zuidafrikaanse Vereniging ken beurse aan hom toe in 1974–75 en 1980–81 vir navorsing in Utrecht, terwyl hy in 1971–72 die Seba-Cuylerbeurs van die Randse Afrikaanse Universiteit verwerf. Hy is op 18 Desember 1971 getroud met Elizabeth Magdalena van der Straaten en die egpaar het drie dogters, onder wie Karlien en Helena.▼

Tussen 1970 en 1972 werk hy as wetenskaplike assistent aan die Universiteit van die Witwatersrand en word dan in 1973 lektor in Afrikaans aan die Universiteit van [[Natal]] in [[Durban]]. Hy onderbreek sy loopbaan om verder te studeer in Nederland en word dan met sy terugkeer in 1976 lektor in Nederlands aan die Universiteit van Natal in [[Pietermaritzburg]], ’n posisie wat hy tot aan die einde van 1978 beklee. In 1979 word hy senior lektor in die Departement Afrikaans-Nederlands aan die Universiteit van die Oranje-Vrystaat in Bloemfontein, in 1984 word hy bevorder tot professor, in 1988 tot departementshoof en in 1997 tot professor met spesiale meriete as hoof van die departement Afrikaans-Nederlands, Duits en [[Frans]]. Binne die universiteit is hy vir etlike jare lid van die Fakulteitskomitee en Navorsingskomitee van die Fakulteit Lettere, lei enkele ad hoc-komitees soos die taalkomitee, is lid van die universiteit se navorsingskomitee, eregraadkomitee, komitee vir kwaliteitsversekering en die Uitvoerende Bestuur. By drie geleenthede is hy gasprofessor aan die [[Katolieke Universiteit Leuven|Katholieke Universiteit]] van [[Leuven]] en hy tree ook as gasprofessor op by verskeie ander buitelandse universiteite, waaronder ’n maand aan die [[Rijksuniversiteit Groningen|Rijksuniversiteit]] van [[Groningen (provinsie)|Groningen]]. Hy is ’n lid van verskeie professionele organisasies, soos die Genootskap Nederland Suid-Afrika (waarvan hy ook as sekretaris optree), die Stichting Neerlandia (waarvan hy bestuurslid is), die [[Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns]] (waarvan hy per geleentheid voorsitter is en op die letterkundekommissie dien), die Afrikaanse Letterkunde-vereniging (waarvan hy vir twee termyne voorsitter is), die Afrikaanse Skrywersgilde, die Raad van die Afrikaanse Taalmuseum en -monument, die National Arts Council, die Suid-Afrikaanse Vereniging vir Neerlandistiek, die International Comparative Literature Association, die African Literature Association, die Maatschappij der Nederlandse Letteren, die Wynproewersgilde en hy is ook hoofbestuurslid van die Afrikaanse Skrywerskring.▼

Verder dien hy op die redaksie van verskeie tydskrifte soos die ''S.A. Tydskrif vir letterkunde didaktiek'', ''Journal for literary theory'', ''Tijdschrift voor Nederlands en Afrikaans'', ''Tydskrif vir Geesteswetenskappe'' en is hy redakteur van [[Stilte (rolprent)|''Stilet'']]. Per geleentheid dien hy op die keurkomitee vir letterkundige pryse, soos die [[Louis Luyt]]-prys, die Rapportryersprys vir Letterkunde, die [[ATKV-Universiteitedebat|ATKV]]-prys vir prosa en die Departement van Nasionale Opvoeding se prosawedstryd. Meermale bespreek hy boeke oor die radioprogram ''Oor skrywers en boeke'' en hy lewer ook verskeie openbare lesings oor sy vakgebied. Die rubrieke “''Goeiemôre''” en “''Intrapslag''” in ''[[Volksblad]]'' word gereeld deur hom behartig.▼

Hy vertaal Luuk Gruwez se Vlaamse gedigte in Afrikaans as<ref>Cloete, T.T. “Beeld” 12 November 2007</ref> “''Bandelose gedigte''” en sommige van hierdie vertalings word opgeneem in “''Groot verseboek''”. In 2008 vereer die Afrikanerbond hom vir sy ongepubliseerde debuutbundel gedigte, “''Grimlag''”, waarin hy gedigte in die tradisie van die vernufpoësie skryf. Na verdere verwerking verskyn die digbundel<ref>Pienaar, Hans “Rapport” 7 Oktober 2012</ref> “''Soom''” in 2012, waar die titel verwys na die verband tussen die Vrystaat en Lae Lande.<ref>Van Vuuren, Helize “Beeld” 29 Oktober 2012</ref> Die bundel word in nege onderafdelings verdeel, met ongeveer ’n kwart wat vertalings uit die Nederlandse poësie is. Hierdie bundel is ’n interessante mengsel van nostalgie, vernuf wat soms vervlak tot lawwigheid en intellektuele denke oor kernkwessies, met die sterkste gedigte wat uitmunt met raak sienings en kreatiewe gebruik van die cliché. Die reeks sonnette in die afdeling “''Diereriem''” is treffend, met veral “''Kreef''” ’n hoogtepunt oor die patetiese pogings van hierdie seedier om sy vyande te verskrik. Treffend is ook die beskrywing in “''Ds. Schoeman''” van die worstelende dominee, wat met fyn aanvoeling vir atmosfeer sonder sentimentaliteit geteken word. Die elegiese verse, jeugherinneringe en knap vertalings uit Nederlands is verder noemenswaardig. Teenoor hierdie gedigte staan die vernuftige en somtyds selfs lawwe gedigte, soos “''Goddelike oomblik: Leuven''”. ’n Windjie waai ’n meisie se rok op en almal sien sy dra ’n deurtrekker, met God wat in die wolke knik. Daar is ook ’n aantal gedigte oor wyn. Sy gedig “''Die digter''” word opgeneem in die versamelbundel “''Honderd jaar later''”. Van sy gedigte word in ''Tydskrif vir Letterkunde'' gepubliseer.▼

Sy kortverhale word gepubliseer in ''Tydskrif vir Letterkunde'' en opgeneem in die versamelbundel “''Liefde loop ver''” onder redaksie van Jeanette Ferreira en ander versamelbundels soos “''Die bruid en ander verhale''”, “''Soort soek soort''”, “''Kort-kort''” en “''Lyfspel''”.▼