Strangford Lough: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Etiket: 2017-bronwysiging
Voyageur (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Etiket: 2017-bronwysiging
Lyn 4:
[[Lêer:The_view_from_Scrabo_(5)_-_geograph.org.uk_-_1295670.jpg|duimnael|Die [[Scrabo-toring]] bied 'n uitsig oor Newtownards en Strangford Lough]]
'''Strangford Lough''' (afgelei van [[Oudnoors]] ''Strangr Fjörðr'', "groot see-inham") is 'n groot see-inham (of [[loch|see-loch]]) in die graafskap Down in die ooste van [[Noord-Ierland]]. Met 'n oppervlak van 150 km<sup>2</sup> is dit die [[Britse Eilande]] se grootse see-inham. Die inham word byna volledig omsluit deur die [[Ards-skiereiland]] en word net deur 'n lang nou [[seestraat]] met die [[Ierse See]] se Noorderkanaal ([[Engels]]: ''North Channel'') verbind. Die see-inham is sowat 16 myl of 26 km lank en 4 myl (6 km) wyd. Die gebied is al duisende Jahre bewoon, soos uit argeologiese vondse blyk. Mesolitiese jagters en versamelaars het hul spore langs Strangford Lough gelaat, net soos Sint Patrick, Wikings en Anglo-Normandiese veroweraars.
 
Gedurende die [[Middeleeue]] en die vroeë moderne tydperk het die inham onder sy [[Iers-Gaelies|Ierse]] naam Loch Cuan bekend gestaan wat "see-inham van baaie/hawens" beteken. Vandag is Strangford Lough danksy sy natuurskoon en ryk fauna 'n gewilde toeristetrekpleister. Die belangrikste nedersettings langs sy oewers sluit Killyleagh, Comber, [[Newtownards]], Portaferry en [[Strangford]] in. Die twee laasgenoemdes word deur 'n motorveerboot met mekaar verbind.
 
Daar is sowat sewentig eilande in die waterliggaam se hoofgedeelte, naas talle klein eilandjies (wat plaaslik ''pladdies'' genoem word), baaie, landpunte en moddervlaktes. Strangford Lough was Noord-Ierland se eerste seebewaringsgebied wat ná die afkondiging van die Noord-Ierse Seewet van 2013 - die Marine Act (Northern Ireland) 2013 - aangewys is.
Line 10 ⟶ 12:
 
Vanaf die vroegste tye het Strangford Lough 'n beskermde toegang tot die noordooste van Ierland gebied en het bewoners hul nedersettings langs sy oewers gevestig. Prehistoriese gemeenskappe het voordeel getrek uit die gebied se natuurlike hulpbronne soos 'n oorvloed seekos. Die oudste hope skulpe, wat deur argeoloë opgegrawe is, dateer van omstreeks 7000 v.C., terwyl die oudste begraafplase, wat in Audleystown en Millin Bay ontdek is, omstreeks 4000 v.C. aangelê is. Strangford Lough se vroeë bewoners het meer as 5000 jaar gelede gebruik gemaak van eenvoudige boomstambote, soos die een wat in Greyabbey Bay ontdek is.<ref>[https://www.nationaltrust.org.uk/strangford-lough/features/strangford-lough-through-the-ages ''National Trust: Strangford Lough through the ages. Besoek op 13 Augustus 2017'']</ref>
 
Gedurende die [[Middeleeue]] en die vroeë moderne tydperk het die inham onder sy [[Iers-Gaelies|Ierse]] naam Loch Cuan bekend gestaan wat "see-inham van baaie/hawens" beteken. Vandag is Strangford Lough danksy sy natuurskoon en ryk fauna 'n gewilde toeristetrekpleister. Die belangrikste nedersettings langs sy oewers sluit Killyleagh, Comber, [[Newtownards]], Portaferry en [[Strangford]] in. Die twee laasgenoemdes word deur 'n motorveerboot met mekaar verbind.
 
== Verwysings ==