Viktor Frankl: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Lyn 37:
In [[1924]] word hy voorsitter van die ''Sozialistische Mittelschüler Österreich''. In hierdie rol voorsien hy afgestudeerde studente van sielkundige advies. Tydens sy amptermyn pleeg nie 'n enkele student selfmoord nie. Die sukses van die program kom onder die aandag van mense soos Wilhelm Reich, wie hom uitnooi om [[Berlyn]] te besoek.
Van [[1933]] tot [[1937]] gee hy leiding aan die sogenaamde ''Selbstmördierpavillon'' (selfmoordpaviljoen) van die Algemene Hospitaal in Wenen. Hy behandel hier jaarliks drieduisend vroue met selfmoordneigings. Nogtans word hy later verbied om Ariese pasiënte te behandel, vanweë sy Joodse afkoms. Hy werk in sy eie praktyk, totdat hy aangestel word by die Rothschild Hospitaal in [[1940]], waar hy die neurologiese afdeling lei. In die tyd was die hospitaal die enige wat nog toeganklik was vir
=== Gevangene en terapeut ===
Op [[25 September]] [[1942]] word hy saam met sy vrou en ouers na die [[konsentrasiekamp]] Theresienstadt (Tsjegies: ''Terezín'') gedeporteer. Hoewel hy net soos die medegevangene dwangarbeid moes
Later, op [[19 Oktober]] [[1944]], word hy gedeporteer na [[Auschwitz]] en enkele dae daarna na Türkheim, 'n konsentrasiekamp nie ver van [[Dachau]], waar hy
Deur die lyding wat hy en andere beleef het in die konsentrasiekampe kom hy tot die opspraakwekkende konklusie dat selfs in die mees absurde, pynlike en onmenslike situasies die lewe potensieel sinvol is. Hierdie konklusie vorm die sterk basis vir Frankl se logoterapie.
| |||