Nokas: Verskil tussen weergawes

 

Die '''nokas''' is 'n toestel wat in [[suierenjin]]s gebruik word om die kleppe te maak werk. Dit bestaan uit 'n silindriese stang wat teen die lengte van die silinderbank afloop met 'n aantal ''lobbe'' of ''nokke'' wat daarop gemonteer is, een vir elke klep. Die nokke dwing die kleppe oop deur op hulle stange, of 'n tussenmeganisme te druk, wanneer hulle draai.

Afhangende van die ligging van die nokas, kan die nokke die kleppe direk aandryf of indirek deur verbindingstange. Direkte aandrywing behels 'n eenvoudiger meganisme met gevolglik minder bewegende dele wat minder falings tot gevolg het, maar dit vereis dat die nokas aan die bokant van die silinders gemonteer moet word. Die oorhoofse montering van die nokas is deesdae 'n algemene verskynsel in moderne enjins. Sommige enjins gebruik twee nokasse, een vir die inlaat- en een vir die uitlaatkleppe. So 'n rangskikking staan bekend as 'n '''dubbelbonokas''' {{en}}: ''Dual overhead camshaft (DOHC)''. 'n [[V6-enjin|V-enjin]] kan dus soveel as vier nokasse hê.

 

 

Die tuimelaar of nokvolger sluit soms 'n meganisme in wat dit moontlik maak om die klepspeling met die hand te verstel, die meeste moderne enjins het egter hidroliese nokvolgers wat dit onnodig maak om die klepspeling op 'n gereelde grondslag te hersien.

Die [[wrywing]] tussen die oppervlak van die nok en die nokvolger wat daaroor beweeg is betekenisvol. Om die verwering by hierdie punt te verminder, word die oppervlaktes van die nok en die nokvolger verhard en moderne smeermiddels bevat bymiddels wat spesifiek daarop gemik is om die glyweerstand te verminder. Die lobbe van die nokas is gewoonlik effens taps gemaak, wat meebring dat die nokvolgers of klepligters om effens te draai elke keer as dit afgedruk word, wat help om die verwering oor die onderdeel te versprei. Die oppervlaktes van die nok en nokvolger is ontwerp om bymekaar "in te werk" en daarom moet albei onderdele verkieslik vervang word as een van die komponente vervang moet word om oormatige verwering te vermy. In sommige enjins is die plat oppervlaktes met rollers vervang wat die glywrywing verminder maar dit verhoog ongelukkig die massa van die klepstel.

 

* Veerlose kleppe, soos die desmodromiese stelsel wat deur [[Ducati]] gebruik word.

* Noklose klepstelle wat [[solenoïed]]-skakelaars of magnetiese stelsels gebruik is lank deur [[BMW]] ondersoek en verskyn in prototipes van Valeo en Ricardo.