Plato: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes) kNo edit summary |
Sobaka (besprekings | bydraes) kNo edit summary |
||
Lyn 41:
In sy latere werk het Plato begin om sy eie gedagtes op skrif te stel, en sy werk het meer begin handel oor dieper filosofiese vrae, soos die onsterflikheid van die menslike siel. Hierin het hy begin wegbeweeg van Sokrates se geliefkoosde onderwerpe, naamlik die vrae van Reg en Verkeerd, die aard van wysheid ens.
Plato is ook noemenswaardig as 'n wiskundige, 'n veld waarin sy bydrae dieselfde abstraktheid volg wat sy filosofie kenmerk – sy wiskunde kan gesien word as 'n uitbreiding van sy metafisika. [[Bertrand Russell]] (in sy werk met [[Alfred North Whitehead]]) noem Plato een van die vorste vir
Plato se eie student was [[Aristoteles]], en saam met Sokrates word hierdie drie wysgere die vaders van die moderne Westerse wysbegeerte genoem.
==Lewe==
Plato, seun van Ariston en Perictione, is afkomstig uit een van die mees vooraanstaande Atheense families. Twee van sy familielede van moederskant, sy oupa se broer Critias en sy oom Charmides, maak deel uit van die [[Dertig Tiranne]]. Plato was ook voorafbestem om 'n rol in die Atheense politiek te speel, maar as gevolg van hierdie politieke omwentelinge, en ook as gevolg van sy ontmoeting met Sokrates, toe hy ongeveer twintig was, het dit nie gebeur nie. Omdat Sokrates nooit iets geskryf het nie, en Plato nooit oor sy eie wedervaringe skryf nie, is niks bekend oor hierdie ontmoeting nie. Dit wil tog voorkom dat hierdie interaksie vir Plato van groot betekenis gewees het. Regverdiging van Sokrates se optrede is ongetwyfeld een van die belangrikste redes waarom Sokrates in baie van Plato se dialoë, die mees prominente spreker is.
Op latere leeftyd het Plato gereis. Ongeveer in 387 v.C. gaan hy na suid-[[Italië]] waar hy in kontak kom met [[Pythagoras]]-georiënteerde filosowe, onder wie Archytas. Ruim twintig jaar later (na 367 v.C.) het hy twee keer na [[Sisilië]] gegaan in 'n poging om Dionysios II daarvan te oortuig dat hy sy politiek op die platoniese lees moet skoei. Dit was nie suksesvol nie, maar is tog 'n aanduiding dat praktiese politiek vir Plato belangrik was. Van blywende invloed was sy stigting van die Akademie van Athene gewees. Van die daaglikse gebeure daar is weinig bekend, maar daar word aangeneem dat daar filosofiese ondersoek gedoen word, en dat onder andere die geskrifte van Plato bespreek word. Ook word lede van die akademie op versoek na buitelandse owerhede gestuur as politieke adviseurs. Die akademie het deur die eeue heen weliswaar die nagedagtenis aan Plato in ere gehou, maar het verskeie kere van filosofiese oriëntasie verander. Na sy dood word Plato aan die akademie opgevolg deur sy neef Speusippos. In 529 n.C. verbied die [[Bisantynse Ryk]] keiser [[Justinianus I]] die verspreiding van heidense denkbeelde, waarmee ook 'n praktiese einde kom aan die akademie van Plato. 'n Aantal filosowe vertrek daarop na die Akademie van Gondesjapoer, die intellektuele sentrum van die Sasandidiese ryk wat toe geregeer word deur Khusro I (501–579), 'n groot liefhebber van sowel westerse as oosterse filosofie. Na die [[islam]]itiese verowering van [[Persië]] (636–654) vind die Griekse filosofie onder meer so sy weg na die islamitiese wêreld.
| |||