Pierre Curie: Verskil tussen weergawes

| beeldonderskrif = Pierre Curie, ca. 1906

| vakgebied = [[Chemie]], [[Fisikafisika]]

| toekennings = Davy-medalje (1903)<br />[[Nobelprys vir Fisikafisika]] (1903)<br />Matteucci-medalje (1904)<br />Elliott Cresson-medalje (1909)

'''Pierre Curie''' ([[15 Mei]] [[1859]] – [[19 April]] [[1906]]) was 'n Franse fisikus en die eggenote van [[Marie Curie]]. Hy het studeer aan die Sorbonne en word die Professor van Algemene Fisika aan die ''École de Physique et de Chimie'' in 1895 en later beklee hy dieselfde pos aan die Sorbonne in 1904. Sy eerste navorsingswerk het gegaan oor magnetisme in kristalle. Saam met sy broer Paul-Jean Curie ondersoek hulle piësoëlektrisiteit in kristalle in 1880. Sy werk oor magnetiseerbaarheid lei tot ''Curiese Wet'' terwyl ''Curie se Punt'' die kritiese temperature punt is waar magnetisme skielik verdwyn. Pierre Curie ontvang in 1903, saam met [[Henri Becquerel]] en sy eggenote Marie, die [[Nobelprys vir fisika]].<ref>{{en}} {{cite web | title = The Nobel Prize in Physics 1903 | publisher = Nobelprize.org | url = https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/1903/index.html |accessdate=8 Oktober 2017}}</ref>