Galileo se eksperiment met die Skewe Toring van Pisa: Verskil tussen weergawes

Die eksperiment is wel in [[Delft, Nederland|Delft]] in 16de eeuse [[Nederland]] gedoen, toe die wiskundige en fisikus Simon Stevin en Jan Cornets de Groot (die vader van Hugo de Groot) twee loodballe van die Nieuwe Kerk laat val het. Die eksperiment is beskryf in Simon Stevin se boek ''De Beghinselen der Weeghconst'' (Die Beginsels van Statiek), wat in 1586 gepubliseer is: <blockquote class="" style="">'Neem (soos die hooggeleerde H. IAN CORNETS DE GROOT, flukse ondersoeker van die Natuur se verborgenhede, en ek gedoen het) twee lood klonte, die een tienmaal grooter en swaarder as die ander, en laat hulle tesame val van 30 voet hoog, op 'n plank waarteen dit 'n merkbare geluid gee, en jy sal sien, dat die ligste een geen tienmaal langer op sy weg daarhen bly as die swaerste een, maar dat hulle tesame so gelyk op die plank val, dat hulle twee geluide een en dieselfde klop skyn te wees. Soortgelyk bevind hy dadelik ook, met twee ewe grote liggame in tienvoudige verhouding van gewig, daarom is Aristoteles se verneemde eweredigheid onjuis.' <ref>''Laet nemen (soo den hoochgheleerden H. IAN CORNETS DE GROOT vlietichste ondersoucker der Naturens verborghentheden, ende ick ghedaen hebben) twee loyen clooten d'een thienmael grooter en swaerder als d'ander, die laet t'samen vallen van 30 voeten hooch, op een bart oft yet daer sy merckelick gheluyt tegen gheven, ende sal blijcken, dat de lichste gheen thienmael langher op wech en blijft dan de swaerste, maer datse t'samen so ghelijck opt bart vallen, dat haer beyde gheluyden een selve clop schijnt te wesen. S'ghelijcx bevint hem daetlick oock also, met twee evegroote lichamen in thienvoudighe reden der swaerheyt, daerom Aristoteles voornomde everedenheyt is onrecht.'' In: Simon Stevin, ''De Beghinselen der Weeghconst'', 1586.</ref><ref>Asimov, Isaac (1964). Asimov's Biographical Encyclopedia of Science and Technology. [[Spesiaal:Boekbronne/978-0385177719|ISBN 978-0385177719]]</ref><ref>E. J. Dijksterhuis, ed., The Principal Works of Simon Stevin Amsterdam, Netherlands: C. V. Swets & Zeitlinger, 1955 vol. 1, pp. 509, 511.</ref></blockquote>Galileo het by sy hipotese bereik deur 'n bekende gedagte-eksperiment wat in sy boek ''Oor Beweging'' beskryf is.<ref>{{Webaanhaling|url=http://galileo.rice.edu/sci/theories/on_motion.html}}</ref> Beskou twee voorwerpe, een ligter en een swaarder, wat met 'n tou aanmekaar verbind is. Laat hierdie stelsel van voorwerpe uit 'n toring val. As ons aanvaar dat swaarder voorwerpe inderdaad vinniger as ligter voorwerpe val, sal die tou binnekort styftrek soos die ligter voorwerp die val van die swaarder voorwerp vertraag. Die stelsel sal dus stadiger as die swaarder voorwerp val. Maar as die stelsel as 'n geheel beskou word, is dit <span>swaarder</span> as die swaar voorwerp, en daarom moet dit vinniger val. Hierdie teenstrydigheid lei tot die gevolgtrekking dat die aanname verkeerd is.