Auckland: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Lyn 50:
 
'''Auckland''' [ˈɔːklənd] ([[Engels]]: '''Greater Auckland''' of '''Auckland Metropolitan Area'''; [[Maori (taal)|Māori]]: '''Tāmaki-makau-rau''' of '''Ākarana''') op die Noord-Eiland van [[Nieu-Seeland]] is die grootste stedelike gebied in die eilandstaat. Met meer as 1,5 miljoen inwoners is 'n derde van die land se bevolking in Auckland saamgetrek. Die bevolkingsgroei van 1,6 persent, wat tussen Junie 2009 en Junie 2010 in Auckland aangeteken is, was volgens ''Statistics New Zealand'' die hoogste in die land.<ref>[http://www.stats.govt.nz/browse_for_stats/population/estimates_and_projections/demographic-trends-2010/chapter6.aspx ''Statistics New Zealand – Demographic Trends: 2010'']</ref> Die meeste nuwe aankomelinge in Nieu-Seeland vestig hulle in die metropolitaanse gebied van Auckland.<ref>[http://www.nzherald.co.nz/business/news/article.cfm?c_id=3&objectid=11690369 ''New Zealand Herald, 9 Augustus 2016: Auckland gains 600 new migrants a week. Besoek op 30 Mei 2017'']</ref>
[[Lêer:Waitemata_Harbour_Eastwards_ViewWaitematā Harbour Eastwards View.jpg|duimnael|links|'n Uitsig oor Waitemata-hawe, met Waitakere City in die voorgrond, North Shore aan die linkerkant van die beeld, Auckland City en Rangitoto-eiland in die middel. In die verte: Hauraki Gulf met Great Barrier-eiland en die Coromandel-skiereiland]]
 
Die huidige stadsgebied is in 1840 deur goewerneur Hobson namens die Britse Kroon teen 'n prys van 55 pond [[goud]] asook 'n aantal komberse, hemde, musse, byle, ysterpotte, tabak, pype, 'n pakkie suiker, 'n sak meel en ander gebruiksgoedere van plaaslike Māori gekoop. Verdere ses pond goud is in die volgende jaar betaal. Plaaslike Māori het in ruil hiervoor 1&nbsp;200 hektaar se grond afgestaan wat van Freemans Bay tot Parnell en landinwaarts tot Mount Eden gestrek het. Teen 2010 was dié grond NZ-$ 36 miljard werd. Volgens vele waarnemers is dit hoogs onwaarskynlik dat Māori, wat destyds nie vertroud was met westerse konsepte van grondbesit en -verkoop nie, sou ingestem het tot die permanente oordrag van grond aan Europeërs. Waarskynlik was hulle oortuig daarvan dat hulle - in ruil vir Europese goedere - 'n tydelike gebruiksreg aan Britse setlaars toegestaan het.<ref>''Polyglott Apa Guide Neuseeland''. Ausgabe 2010/11. München: Apa Publications 2010, bl. 137</ref>