Louwrens du Plessis: Verskil tussen weergawes

'''Louwrens Marthinus du Plessis''' (distrik [[Colesberg]], [[Kaapkolonie]], 1837 – Chee, [[Angola]], ná 1888) was leier van ’n groep [[Dorslandtrek]]kers.

 

Du Plessis was die enigste seun van Jan Harm du Plessis van die plaas Klipvoor aan die Apiesrivier en sy vrou, Heilje Leviense Etresia van Wyk. Hy trek op driejarige ouderdom saam met sy ouers noordwaarts van [[Colesberg]] af. Blykbaar is niks anders oor sy jeugjare bekend nie.

 

Du Plessis het as trekleier van 'n groep van sewe families uit die distrikte Pretoria en Rustenburg opgetree wat die [[Zuid-Afrikaansche Republiek]] (ZAR) op [[28 Mei]] [[1875]] verlaat en hul by 'n ander groep aangesluit het wat met agt waens by die Krokodilrivier gestaan het. Du Plessis is as kommandant gekies en het van die opperhoof Kgama verlof gekry om deur sy gebied in die teenswoordige [[Botswana]] te trek. Die groep het in Desember 1875 noordwaarts getrek, maar moes weens ’n watertekort na die Krokodilrivier terugkeer.

 

Gedurende die somer het 'n groep onder D.J. Erasmus en nog een onder Jan C. Greyling hulle by hom aangesluit. Hier het die trekkers besluit om verder te trek met Greyling as kommandant en Plessis as veldkornet. Toe Greyling nie verlof van Kgama kon kry vir 'n trek deur sy gebied nie en deur sy bruuske optrede in onguns raak, het Du Plessis om as kommandant vervang. Hy het eweneens daarin misluk om toestemming van Kgama en die opperhoof Seghele vir 'n tog deur hul gebiede te verkry, maar deur die tussenkoms van die goedgesinde Skotse sendeling J.D. Hepburn wat die trekkers ontmoet het, het Kgama hulle in April 1877 toegelaat om met 'n ompad langs die noordelike grens van sy gebied verder te reis.

Tevergeefs het Du Plessis probeer om samewerking van Greyling te verkry toe hy beplan om die trekkers in klein groepe deur die Dorsland te stuur. Greyling en sy mense het verder getrek, en Du Plessis en syne het hom ’n dag gevolg. Weergalose rampspoed het die trekkers agtervolg op hul tog wat langs die Malapsierivier oor Klouki, Inkuane, Hakdoornvlei, Tlakane, langs die Ngamimeer tot by Sibbetonsdrif gegaan het. Daar is hulp van kommandant [[Gert Alberts|G.A.J. Alberts]] en sy groep by Rietfontein ingeroep. Net Du Plessis en sy aanhangers het die uitnodiging aanvaar om na Rietfontein te trek.

Daar het hulle tot verhaal gekom, en daarna het hulle verder noordwaarts getrek om hul aan te sluit by die ander trekkers. Die hele trek is reorganiseer en J.F. Botha as hoofkommandant gekies. Du Plessis was sy leier in elke opsig behulpsaam, het in die komitee gedien wat nuwe trekregulasies opgestel het, en was lid van die afvaardiging wat met die Portugese owerheid in Angola onderhandel het.