Mindaugas: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k Link GA is now handled by Wikidata, removed: {{Link GA|en}} (3) using AWB (10861)
k + skakel
Lyn 57:
Mindaugas het sy magsgebied in die 1230's en 1240's na geweste suidoos van die Litause kernland uitgebrei. In 1250 of 1251 het hy - gedurende 'n interne magstryd - die Rooms-Katolieke doop ontvang en het sodoende die kans gekry om 'n politieke verbond met die Lyflandse Orde, een van die felste teenstanders van die heidense Litaue, aan te gaan. In die somer van 1253 is hy tot koning van Litaue gekroon en het oor tussen 300 000 en 400 000 onderdane geheers.
 
Gedurende sy tienjarige heerskappy het Mindaugas wel daarin geslaag om die Litause staat te vestig, maar tegelykertyd was hy steeds in 'n magsstryd met familielede en ander hertoë gewikkel. Wes-Litaue het selfs die verbond tussen Litaue en die Lyflandse Orde openlik betwis. Mindaugas sy verowerings in die suidooste is deur [[Tatare]] bedreig.
 
In 1261 het Mindaugas die verbond met die Lyflandse Orde verbreek en moontlik ook die Christelike godsdiens verwerp. Hy is twee jaar later deur sy neef Treniota en 'n ander teenstander, hertog Daumantas, vermoor. Sy drie onmiddellike opvolgers het eweneens 'n gewelddadige dood gesterf. Die politieke onrus is eers omstreeks 1270 in bedwang gehou toe die titel van grootvors aan Traidenis oorgedra is.