Rembrandt van Rijn: Verskil tussen weergawes

Rembrandt en sy vrou het, ondanks hul welgesteldheid, 'n aantal persoonlik teenslae gehad; die egpaar moes drie keer 'n kind vlak naná sy geboorte begrawe: hul seun Rumbartus het twee maande naná sy geboorte in 1635 gesterf en hul dogter Cornelia naná slegs drie weke in 1638. In 1640 het hulle 'n tweede dogter gehad, ook Cornelia genoem, maar sy hetis naná slegs een maand oorlyoorlede. Hul vierde kind, Titus, is in 1641 gebore, en nog 'n begrafnis het gevolg, nie dié van Titus nie, maar van Saskia. Sy het in 1642, kort naná Titus se geboorte, gesterf, waarskynlik aan [[tuberkulose]]. Op haar sterfbed het sy Rembrandt laat beloof dat hy nooit weer sou trou nie. Sy tekeninge van haar in haar laaste dae word onder sy hartroerendste werke gereken.<ref name=Slive-71>Slive, bl. 71</ref>

Tydens Saskia se siekte het Rembrandt die weduwee Geertje Dircx uit Ransdorp as oppasser vir Titus in diens geneem.<ref name=autogenerated1>Broos, B. (1999) Das Leben Rembrandts van Rijn (1606-1669). In: Rembrandt Selbstbildnisse, bl. 79.</ref> Hul verhouding het in 'n romantieseromanse een ontaardontwikkel, maar is in die hof beëindig. Geertje het Rembrandt daarvan beskuldig dat hy belowe het om met haar te trou, ten einde met haar te slaap, maar daarna sy belofte verbreek het. Rembrandt het ontken dat hy ooit beloof het om met haar te trou en, nanadat hy uitgevind het dat Geertje van Saskia se juwele verpand het, het hy (met behulp van Saskia se broer en hul bure), die hof oortuig om Saskia vir 12 jaar in 'n "spinhuis" in Gouda te laat opsluit, 'n gevangenis vir vroue waar die gevangenes oordag tekstiel moes spin. Rembrandt het hierdie tyd nie onaangedaan deurgebring nie; hy het in 1649 uiters min werke geproduseer.

Aan die einde van sy verhouding met Geertje, het Rembrandt 'n romantiese verhouding met sy huishoudster, Hendrickje Stoffels, begin. In 1654 het Hendrickje 'n amptelike berisping van die Gereformeerde kerk gekry, omdat sy "in hoererij leefde" met die skilder. Rembrandt was nie 'n amptelike lidmaat van die kerk nie, dus is hy nie vermaan nie. In daardie selfde jaar het die paartjie 'n dogter gekry, wat hulle Cornelia genoem het.

Rembrandt het in hierdie tyd bo sy stand gelewe. Hy het dikwels eksotiese voorwerpe gekoop (soos kledingstukke) wat hy in sy skilderye sou gebruik. Hy het ook talle [[kuns]]werke op veilings gekoop, waaronder duur skilderye deur die beroemde Nederlandse skilder, Lucas van Leyden, vir wie Rembrandt groot bewondering gehad het. In 1656 kon hy nie meer sy verpligtinge nakom om die lenings vir sy huis af te betaal nie.<ref name=autogenerated1/> Die burgemeester, Cornelis Jan Witsen, van wie die geld geleen is, het versoek dat Rembrandt bankrot verklaar word. In 1658 is Rembrandt se besittings afgeveilopgeveil om sy enorme skuld te betaal. Die inventaris bestaan steeds en bied 'n goeie insig omin Rembrandt se besittings: buiten skilderye en tekeninge deur Ou Meesters, het hy ook borsbeelde van Romeinse keisers gehad, talle voorwerpe uit Asië (waaronder Japannese wapenrustings) en versamelings van natuurlike geskiedenis en minerale. Die veilings het egter teleurstellende pryse behaal en Rembrandt kon nie anders as om sy huis ook te verkoop nie. Hy is twee jaar toegestaan om 'n ander woning te soek en in 1660 het hy na 'n nederige huurwoning in Rozengracht in Amsterdam verhuis.

Die Amsterdamse Skildersgilde het 'n nuwe reël gemaak dat niemand in Rembrandt se situasie as skilder mag handel dryf nie. Om hierdie reël te omseil het Titus en Hendrickje in 1660 hul eie skilder- en kunshandel begin, met 'n ateljee op die Bloemgracht, waar Rembrandt as hul werknemer onverpoos kon bly skilder. In 1661 het die besigheid opdrag gekry om die werk vir die nuwe stadsaal te voltooi, na die Govert Flinck, die oorspronklike skilder, gesterf het nog voor hy aan die opdrag kon begin. Rembrandt se ''Sameswering van Claudius Civilis'' is egter afgekeur en aan hom teruggestuur. Die bestaande werk is maar slegs 'n fragment van die oorspronklike.<ref>Clark 1974, bl. 60-61</ref> In hierdie tyd het Rembrandt sy laaste vakleerling in diens geneem, Aert de Gelder. In 1662 het hy verder groot opdragte gekry, waaronder [[Die Staalmeesters]].

Kort daarna het Hendrickje, in 1663, is Hendrickje gesterfoorlede toe 'n plaag Amsterdam getref het, waartydenswat 24 148 menselewens gesterfgeëis het. Titus en Rembrandt het die plaag oorleef en Titus het in 1668 getrou. Kort naná die geboorte van sy dogter, Titia, sterf Titus ook aan die plaag en minder as 'n jaar naná hom sterf Rembrandt ook, op [[4 Oktober]] [[1669]], op 63 -jarige ouderdom. Hy is vier dae later in 'n gehuurde graf in die Westerkerk in Amsterdam begrawe.